مجله دانشکده پزشکی اصفهان (Aug 2014)
شناسایی یوبیکوئیتین D از بافتهای پارافینه، در بیماران مبتلا به سرطان رودهی بزرگ
Abstract
مقدمه: سرطان روده یکی علل مهم مرگ و میر ناشی از سرطان است. یوبیکوئیتین (UBD یا Ubiquitin D) و پروتئینهای شبه یوبیکوئیتین، ناقلان سیگنال رسانی هستند که چندین عملکرد سلولی دارند و ترمیم DNA را کنترل میکنند. همچنین افزایش UBD با بیان 53p مرتبط است؛ به طوری که در بسیاری موارد، باعث تسریع پیشرفت سرطان میشود. هدف از این مطالعه شناسایی یوبیکوئیتین D به عنوان یک نشانگر جهت تشخیص اولیهی سرطان رودهی بزرگ و همچنین بررسی پیشرفت بیماری در افراد مبتلا به بیماری میباشد. روشها: 30 نمونهی بلوک پارافینهی بافت افراد مبتلا به سرطان رودهی بزرگ و 10 نمونهی بافت سالم، پس از استخراج RNA (Ribonucleic acid) و سنتز cDNA (Complementary DNA) مطابق دستورالعمل کیتهای مورد استفاده، آزمایش RT-PCR (Reverse transcription-Polymerase chain reaction) جهت شناسایی ژن UBD و ژن بتا اکتین (β-actin) به عنوان شاهد داخلی بهینه گردید. یافتهها: محصول RT-PCR ژن UBD، 395 جفت باز و آمپلیکون تکثیر یافته از ژن β- actin 350 جفت باز اندازه شد. آزمایش RT-PCR ژن بتا اکتین در تمامی نمونهها مثبت شد. از 30 نمونه بلوک تهیه شده از افراد مبتلا به سرطان رودهی بزرگ، در 18 نمونه (95 درصد) آزمایش RT-PCR در مردان و در 11 نمونه (100 درصد) در زنان پاسخ مثبت داشتند که فقط 1 نمونه (5 درصد) در مردان منفی گزارش شد و مابقی نمونهها مثبت بودند. نتیجهگیری: UBD نقش مهم و مؤثری در تشخیص سرطان رودهی بزرگ به عنوان یک نشانگر مؤثر، مستقل از مرحلهی تومور، بر عهده دارد و بررسی آن در شناسایی و تشخیص مراحل اولیهی بیماری مهم و مؤثر است. نتایج نشان داد که در افراد بیمار 97 درصد UBD بیان میشود و در افراد سالم این عدد به 5 درصد کاهش مییابد.