پژوهش در نشخوارکنندگان (Nov 2018)

تاثیر استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و رفتار نشخوار در میش‌های دالاق

  • عبدالحکیم توغدری,
  • تقی قورچی,
  • محمد اسدی

DOI
https://doi.org/10.22069/ejrr.2018.15810.1660
Journal volume & issue
Vol. 6, no. 3
pp. 71 – 82

Abstract

Read online

سابقه و هدف: امروزه با توجه به اینکه بیش از 60 درصد هزینه پرورش مربوط به بخش تأمین خوراک دام می‌باشد و اهمیت تولید خوراک دامی از محصولات کشاورزی با توجه به کمبود منابع کشاورزی از جمله زمین زراعی و منابع آب، دو چندان می‌شود. یکی از روشهای مدیریتی نوین به منظور کاهش هزینه پرورش و همچنین کاهش آلودگی محیط زیست استفاده از پسماندهای حاصل از کشاورزی در تغذیه نشخوارکنندگان است. سبوس ذرت یکی از محصولات فرعی ذرت می‌باشد که به دلیل قیمت ارزان و ارزش تغذیه‌ا‌ی بالایی که دارد باعث افزایش بهره‌وری دام می‌شود. تحقیق حاضر جهت بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و رفتار نشخوار در میش‌های دالاق انجام گرفت. مواد و روش‌ها: به منظور بررسی تاثیر استفاده از سطوح مختلف سبوس ذرت بر عملکرد، قابلیت هضم مواد مغذی و رفتار نشخوار در میش‌های دالاق از 20 رأس میش 3 شکم زایش نژاد دالاق با میانگین وزن 7/3±36 استفاده شد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تیمار و پنج تکرار انجام گرفت. تیمارها شامل: 1- تیمار شاهد (بدون سبوس ذرت)، 2- تیمار حاوی 7 درصد سبوس ذرت، 3- تیمار حاوی 14 درصد سبوس ذرت و 4- تیمار حاوی 21 درصد سبوس ذرت بودند. کل دوره آزمایشی 35 روز بود که متشکل از 28 روز عادت پذیری به جیره و شرایط آزمایشی و نمونه گیری در هفته آخر انجام شد. وزن میش‌ها بصورت هفتگی ثبت گردید. نمونه-های مدفوع و خوراک در روزهای 31 تا 35 به‌مدت 5 روز از هر تیمار جمع‌آوری گردید. در روزهای 29 و 30 فعالیت های مربوط به رفتار نشخوار میش‌ها بصورت 24 ساعته در هر دو روز برآورد گردید. یافته‌ها: براساس نتایج به دست آمده از این آزمایش استفاده از سبوس ذرت در سطوح صفر، 7، 14و 21 درصد در جیره تفاوت معنی داری بر افزایش وزن روزانه، وزن نهایی و مصرف ماده خشک ایجاد نکرد. همچنین در بین تیمارهای آزمایشی از نظر قابلیت‌هضم مواد مغذی ماده‌خشک، ماده آلی، پروتئین خام، فیبر نامحلول در شوینده اسیدی، فیبر نامحلول در شوینده خنثی و عصاره اتری اختلاف معنی-داری مشاهده نشد. استفاده از سبوس ذرت در سطوح مختلف در رابطه با رفتار مصرف تغذیه ای و فعالیت نشخوار نیز تاثیر معنی‌داری نداشت. نتیجه‌گیری: این مطالعه مشخص نمود که تفاوت عمده‌ای بین تیمارهای‌دریافت کننده سبوس ذرت با سطوح مختلف و تیمار شاهد از نظر پارامترهای عملکردی، مصرف خوراک، قابلیت هضم و رفتار مصرف مشاهده نشد. با توجه به نتایج این تحقیق می‌توان از سبوس ذرت تا سطح 21 درصد در جیره میش‌های دالاق استفاده نمود. واژه‌های کلیدی: سبوس ذرت، قابلیت هضم مواد مغذی، مصرف خوراک، رفتار نشخوار، میش دالاق

Keywords