Journal of Mashhad Dental School (Jun 2012)
ارزیابی تراکم ماستسل و عروق خونی در ضایعات التهابی پری آپیکال
Abstract
مقدمه: کیست رادیکولار و گرانولوم دندانی شایعترین ضایعات التهابی مزمن پریآپیکال میباشند، اما نقش ایمنی سلولی و عروق خونی در پاتوژنز آنها چندان شناخته شده نیست. لذا هدف مطالعه حاضر بررسی و تعیین تراکم ماستسل و عروق خونی و ارتباط تراکم آنها با یکدیگر در ضایعات فوق بود. مواد و روشها: دراین مطالعه توصیفی-مقطعی، 40 بلوک پارافینه کیست رادیکولار و گرانولوم دندانی از فایلهای آرشیو دانشکده دندانپزشکی بابل خارج شد. سپس از هر بلوک 3 برش تهیه شده و تحت رنگآمیزی هماتوکسیلین- ائوزین، تولوئیدین بلو و ایمونوهیستوشیمی (CD34) به ترتیب جهت تعیین شدت التهاب، شناسایی ماستسل، ماستسل دگرانوله و عروق خونی قرار گرفت. ارتباط تراکم ماستسل با شدت ارتشاح التهابی و تعداد عروق خونی بررسی شد. داده ها با استفاده از آزمون های t student، Mann-Whitney و همبستگی اسپیرمن تجزیه و تحلیل شدند. یافتهها: در کلیه ضایعات التهابی پریآپیکال ماستسل دیده شد. تراکم ماستسل 8/14±4/15، ماستسل دگرانوله 1/6±2/7 و نسبت ماستسل دگرانوله به کل تعداد ماستسل 163/0±354/0 و تراکم عروق خونی در کیست رادیکولار 44/4±8/14 و در گرانولوم دندانی به ترتیب 02/8±13 و 194/0±196/0 و 1/2±91/2 و 75/6±52/8 بود. ارتباط مثبتی در تراکم ماستسل با عروق خونی در کیست رادیکولار مشاهده شد (341/0r= و 03/0P=)، اما این ارتباط در گرانولوم دندانی دیده نشد (124/0r= و 6/0P=). با افزایش شدت التهاب، تراکم ماستسل و عروق خونی در کیست رادیکولار (7/0r= و 001/0P=)و گرانولوم دندانی (54/0r= و 012/0P=) افزایش یافت. نتیجهگیری: ماستسلها و عروق خونی در پاتوژنز ضایعات التهابی مزمن پریآپیکال موثرند. تراکم ماستسل و انواع دگرانوله آن و نسبت ماستسل دگرانوله به کل تعداد ماستسلها در کیست رادیکولار بیشتر از گرانو لوم دندانی بود، اما تفاوت معنیداری در تراکم عروق خونی در دو ضایعه فوق دیده نشد. به نظر میرسد که ارتباط تراکم ماستسل با عروق خونی بر حسب مرحله مختلف بالینی ضایعات التهابی پریآپیکال متفاوت باشد.
