بررسی پتانسیل جذب کربن فعال گرانولی در حذف آنتی بیوتیک آموکسی سیلین از آب آلوده

Abstract

زمینه و هدف: آنتی بیوتیک‌ها از آلاینده‌های منابع آب بوده که به علت تجزیه زیستی کم می توانند با روش جذب سطحی مورد تصفیه قرار گیرند. یکی از بهترین جاذبها کربن فعال می‌باشد. هدف از این مطالعه بررسی میزان حذف آنتی بیوتیک آموکسی سیلین توسط کربن مرک گرانولی است. مواد و روش‌ها: آزمایشات در یک راکتور شیشه‌ای با دور 100 دور در دقیقه انجام شد .در هر تست 50 میلی لیتر از آب آلوده سنتتیک ریخته شده و متغیرهای دوز جاذب، نوع جاذب، غلظت آموکسی سیلین، زمان تماس، pH و درجه حرارت بر جذب آموکسی‌سیلین بررسی شد. نمونه پس از هر بار مگنت توسط یک فیلتر استات سلولز um45/0 و پمپ خلاء، صاف گردید و پس آب فیلتر شده جهت تعیین آموکسی‌سیلین باقیمانده توسط دستگاه HPLC آنالیز گردید. یافته‌ها: نتایج حاصل از آزمایشات نشان داد که در 6pH=، غلظت جاذب 6/1 گرم بر لیتر، زمان تماس 60 دقیقه و دمای 25 درجه سانتی‌گراد بهترین شرایط حذف آموکسی‌سیلین از آب آلوده می‌باشد در این شرایط کربن گرانولی با مش 16-20 توانست 86 درصد آموکسی سیلین در غلظت 50 میلی‌گرم در لیتر را حذف نماید. نتیجه‌گیری: کربن فعال یک ماده کار بردی مناسب برای حذف آلاینده‌های غیر قابل تجزیه آب مثل آنتی‌بیوتیک‌ها و سموم می‌باشد.

Keywords

• کربن فعال
• آموکسی سیلین
• جذب