شناسایی مناطق کارستیک در معرض مخاطرات ناشی از آلودگی (مطالعه موردی: حوضه آبریز روانسر)

Abstract

منابع آب کارستیک، در کنار اهمیت و نقش بسزایی که در تأمین منابع آبی دارند، پتانسیل آسیب­پذیری بالایی نیز دارند که همین امر سبب شده است تا این منابع همیشه در معرض آلودگی باشند. با توجه به اهمیت موضوع، در این تحقیق به شناسایی مناطق آسیب­پذیر در حوضه آبریز روانسر پرداخته شده است. داده­های تحقیق شامل نقشه­های توپوگرافی ۱:۵۰۰۰۰، نقشه زمین­شناسی ۱:۱۰۰۰۰۰، مدل رقومی ارتفاعی ۱۰ متر و لایه­های رقومی مربوط به سازمان­های مختلف مانند لایه خاک است. روش کار به این صورت است که پس از جمع­آوری داده­ها و اطلاعات موردنیاز،‌ با استفاده از ۲ روش COP و EPIK، مناطق آسیب­پذیر در برابر آلودگی شناسایی شده و سپس نتایج حاصله مقایسه و ارزیابی شده است. بررسی نتایج به دست آمده از طریق دو روش COP و EPIK بیانگر این است که حوضه روانسر پتانسیل آسیب­پذیری بالایی دارد،‌ به‌طوری‌که بر اساس نتایج هر دو روش، بخش­های زیادی از منطقه در معرض آسیب­پذیری قرار دارد. در روش COP ۸/۲۷ درصد از منطقه دارای پتانسیل آسیب­پذیری خیلی زیادی است و در روش EPIK نیز ۵/۲۹ درصد از منطقه دارای پتانسیل آسیب­پذیری زیادی است. همچنین از نظر توزیع مکانی آسیب­پذیری نیز بر اساس نتایج به دست آمده از هر دو روش، مناطق شمالی دارای بالاترین پتانسیل آسیب­پذیری و مناطق جنوبی دارای کم­ترین پتانسیل آسیب­پذیری است.

Keywords

• کارست
• آلودگی
• روانسر
• cop
• epik