تأثیر کود زیستی (فسفات بارور 2) روی عملکرد و برخی صفات کیفی پیاز خوراکی (Allium cepa L)

Abstract

چکیده به منظور بررسی تاثیر کود­زیستی فسفات بارور2 بر عملکرد و صفات کیفی چهار رقم پیاز خوراکی(آذرشهر، تسوج، هوراند و رزیتای هلند)، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل­ تصادفی در سه تکرار به اجرا درآمد. نتایج تجزیه واریانس داده ها نشان داد اثر متقابل بین کود زیستی و رقم روی شاخص پیازدهی، وزن تر و خشک سوخ و عملکرد سوخ معنی دار شد. اما صفاتی همچون تعداد فلس خوراکی و تعداد مرکز و نیز درصد مواد جامد محلول(TSS) تحت تأثیر تیمار با کود زیستی قرار نگرفتند. حداکثر شاخص پیازدهی در رقم آذرشهر(95/1) مشاهده شد. گیاهان تیمار شده با کود زیستی نسبت به شاهد دارای اختلاف معنی‌داری بودند که بیانگر پیازدهی زود هنگام می باشد. در حضور کود زیستی قطر سوخ ارقام مورد نظر افزایش یافت که حداقل و حداکثر قطر سوخ به ترتیب به ارقام رزیتای بدون تلقیح با کودزیستی با 4 سانتیمتر‌ و تسوج تلقیح شده با کود زیستی با 10 سانتیمتر اختصاص داشت. بیشترین عملکرد سوخ در رقم تسوج تلقیح شده با فسفات باور 2 و به میزان 70 تن در هکتار تولید شد. با این حال اختلاف آن با تیمار بدون تلقیح تسوج و رقم آذرشهر معنی دار نبود. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد تیمار با کود زیستی بر صفات رویشی و عملکرد پیاز خوراکی تاثیر مثبت داشته است.

Keywords

• واژه­های کلیدی: پیاز خوراکی
• شاخص پیازدهی عملکرد
• فسفات بارور2