بررسي ارتباط كيفيت زندگي كاري با بیماری‌های اسكلتي عضلاني و افت شنوايي

Abstract

زمينه و اهداف: سنجش و تعیین مؤلفه‌های کیفیت زندگی کاری از نگرانی‌های مهم مدیریت منابع انسانی است. هدف از این مطالعه بررسي رابطه بين كيفيت زندگي كاري با بیماری‌های اسكلتي عضلاني(MSDs) و افت شنوايي به‌عنوان يکي از شاخص‌هاي سلامت HSE در يك شرکت خودروسازی است. مواد و روش‌ها: مطالعه از نوع توصیفی – تحلیلی است. جامعه آماري ۳۹۲ نفر از کارکنان شرکت خودروسازی است که از میان کارکنان بخش‌های مختلف به‌طور تصادفی انتخاب شدند. با استفاده از پرسشنامه كيفيت زندگي كاري NIOSH، چارت بدن و نمودار شنوايي، داده‌هاي جمع‌آوری گردید. از نرم‌افزارSPSS23 به‌منظور ثبت داده‌ها و تحلیل آن استفاده شد. تمامی مراحل مطالعه حاضر طبق موازین اخلاقی اجرا گردید. يافته‌ها: ميانگين کيفيت زندگي کاري 171/13، حداقل و حداکثر آن به ترتیب 101 و 212 به دست آمد. بر اساس يافته‌ها، بيشترين احساس درد در انتهاي کمر با فراواني 40/31% و کمترين ميزان مربوط به كف دست چپ با فراواني 6/38% است. بررسي وضعيت معلوليت شنوايي نشان مي‌دهد كه 6/3% از افراد دچار معلوليت شنوايي مي‌باشند. بر اساس آزمون‌هاي آماري، بين کيفيت زندگي کاري و ميزان بيماري‌هاي اسكلتي عضلاني (p=0.000) و همچنين ميزان افت شنوايي (p=0.000)، رابطه معناداري وجود دارد. نتيجه‌ گيري: بين کيفيت زندگي کاري و سطح ايمني و بهداشت، سلامت روان، سطح سلامت جسمي و اشتغال در محيط پرسروصدا نيز ارتباط معني‌داري وجود دارد. در صورت مديريت صحيح مؤلفه‌های کیفیت زندگی کاری، امکان بهبود شاخص‌های سلامت در سازمان و به پیرو آن بهبود کیفیت زندگی کاری وجود دارد.

Keywords

• کيفيت زندگي کاري
• بيماري‌هاي اسکلتي عضلاني
• افت شنوايي
• خودروسازی