internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny (Feb 2013)
Kategoria korzyści jako przesłanka oceny ekwiwalentności świadczeń w stosowaniu art. 15 ust. 1 pkt 4 uznk
Abstract
Autor zwraca uwagę na konieczność podejścia ekonomicznego w stosowaniu art. 15 ust. 1 pkt 4 uznk. Istotą wykładni tego przepisu nie może być wyłącznie prawna analiza pojęć tworzących przepis art. 15 ust. 1 pkt 4 uznk i jego literalne brzmienie; interpretacja tego przepisu powinna odnieść się także do rynkowych aspektów jego stosowania. Instrumentem oceny ekwiwalentności świadczeń w ramach kontraktów zawieranych przez sklepy wielkopowierzchniowe z ich dostawcami powinna być kategoria korzyści. Kategoria korzyści jest o tyle istotna, że dopuszczalne jest pobieranie od dostawców szeroko rozumianych tzw. opłat półkowych, jeśli możliwe jest wykazanie, że dostawcy uzyskują wymierną korzyść za płaconą cenę. Ratio legis tego przepisu w żadnym wypadku nie da się bowiem sprowadzić do nakazu wyeliminowania innych umów (których przedmiotem są np. usługi przewozu towarów, usługi marketingowe, usługi doradztwa czy usługi logistyczne), poza umowami dotyczącymi przyjęcia towaru do sprzedaży. Analiza ekwiwalentności świadczeń powinna uwzględniać nie tylko porównanie kosztów poniesionych przez odbiorcę na akcję reklamową z hipotetycznymi kosztami, które dostawca musiałby ponieść samodzielnie dla uzyskania porównywalnego poziomu sprzedaży swoich towarów, lecz także powinna uwzględniać korzyści niemożliwe do oszacowania w kategoriach ilościowych, jak np. możliwość kontynuowania współpracy dostawcy z siecią wielkopowierzchniową w przyszłości. Koncepcja oceny korzyści dostawców oraz odbiorców towarów w analizie powiązań kontraktowych na tle art. 15 ust. 1 pkt 4 uznk umożliwia realną, rynkową ocenę ekwiwalentności świadczeń.
