بررسی میزان تراز صوتی کارگاه‌های نجاری شهر آمل

Abstract

زمینه و اهداف: آلودگی صوتی یک مخاطره شغلی معمول در گستره وسیعی از محیط‌های کاری بخصوص در کارگاه‌های کوچک می‌باشد. لذا این مطالعه با هدف بررسی میزان آلودگی صوتی کارگاه‌های نجاری در شهر آمل صورت گرفت. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی می‌باشد که در آن 80 کارگاه نجاری (چوب بری و MDFسازی) وارد مطالعه شدند. با استفاده از صداسنج مدل TES-1358 کالیبره شده، تراز فشار صوت معادل (Leq) در 5 ایستگاه در اطراف منابع صوتی در دو حالت روشن و خاموش بودن اره‌ها سنجش شد. تحلیل داده‌ها توسط نرم‌افزار آنالیز آماری SPSS 20.0 با استفاده از آمار توصیفی و آزمون‌های test T- و همچنین آنالیز رگرسیون خطی صورت گرفت. یافته‌ها: میانگین تراز فشارصوت در کارگاه‌های چوب‌بری و MDFسازی در حالت روشن بودن ارّه به ترتیب برابر 5±9/97 و2/6±2/95 دسی‌بل و در حالت خاموش بودن اره به ترتیب برابر 5/4±6/88 و 3/5±5/83 دسی‌بل بود. رابطه خطی میان صدای کارگاه‌ها در دوحالت خاموش و روشن بودن ارّه برای چوب بری و MDFسازی به ترتیب دارای ضریب همبستگی 923/0 و 948/0 بود. اختلاف بین میانگین تراز فشار صوت در هردونوع کارگاه با حدمجاز 85 رابطه معنی داری داشت (01/0>p). 100 درصد کارگاه‌های نجاری و 85% کارگاه‌های MDFسازی در مواجهه با صدای بالاتر از حدمجاز کشوری بودند. نتیجه گیری: کارگاه‌های نجاری از نظر آلودگی صوتی در وضعیت بسیار نامناسب قرار دارند که نیازمند مداخلات فوری می‌باشد. از جمله راهکارهای موثر می‌توان به کاهش ساعت کاری، استفاده از جاذب‌های صوتی سقفی و دیواری و به کارگیری لوازم حفاظت فردی اشاره کرد.

Keywords

• تراز فشارصوت
• نجاری
• mdfسازی
• آلودگی صوتی