Children Between Company and Church: Subject-Making in Dutch Colonial Sri Lanka, c. 1650-1790

Abstract

The position of children under the Dutch East India Company (VOC) in Sri Lanka has been a hitherto fairly neglected subject in the historiography on the VOC. Recent studies have demonstrated the importance of focusing on children in colonial contexts during the nineteenth and twentieth centuries, especially when analysing political rationalities of colonial power and religion. While the VOC was an early modern mercantilist company, it sought to impose intellectual, moral and bodily discipline on the local population. The Company wanted to create subjects through education and the introduction of Protestant religion, explicitly targeting children. Why did an early modern mercantilist Company-state attempt to create loyal subjects? How was the Dutch Reformed Church involved in this process of subject-making in Sri Lanka, and what was the importance accorded to children? Using ordinances, visitation reports, minutes from church council meetings and school thombos (parish registers containing school data), I will show why children in eighteenth century Sri Lanka were targets of Dutch colonial subject-making. De positie van kinderen onder de Verenigde Oostindische Compagnie (VOC) in Sri Lanka is een tot nog toe weinig verkend perspectief in de historiografie over de VOC. Recente studies over kinderen in de negentiende- en twintigste-eeuwse koloniale context hebben laten zien dat dit een belangrijk uitgangspunt is voor het bestuderen van de politieke visies achter koloniale en religieuze machtsstructuren. Hoewel ze een vroegmoderne, commerciële compagnie was, wilde ook de VOC morele, intellectuele en lichamelijke discipline opleggen aan de lokale bevolking. Door het gebruik van educatie en het invoeren van de protestantse religie wilde de Compagnie hen omvormen tot loyale onderdanen, en zij richtte zich daarbij expliciet op kinderen. Waarom probeerde een vroegmoderne, mercantilistische Compagnie-staat haar bevolking door een proces van ‘subject-making’ aan zich te binden? Hoe was de Nederduits Gereformeerde Kerk betrokken in dit proces in Sri Lanka, en welke rol en welk belang werd hierin aan kinderen toebedeeld? Met behulp van visitatierapporten, minuten van de Kerkenraadvergadering en ‘school thombos’ (kerkelijke dorpsregisters die schooldata bevatten) laat ik zien waarom kinderen in het achttiende-eeuwse Sri Lanka het doelwit waren van een Nederlands, koloniaal disciplineringsbeleid.