اثربخشی بازی‌‌درمانی مبتنی برتعامل والد-کودک (CPRT) بر کارکردهای اجرایی و سازگاری اجتماعی کودکان دارای اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی (ADHD)

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی روش تعامل والد-کودک از طریق بازی‌درمانی (CPRT) بر کارکرد اجرایی و سازگاری اجتماعی کودکان دارای اختلال نقص توجه-بیش‌فعالی (ADHD) انجام شد.‌این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی، با پیش‌آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعۀ آماری شامل کودکان 8 تا 10 سال دارای اختلال نقص توجه بیش‌فعالی در سال 1398 مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر تهران بود. نمونه شامل 30 نفر (دو گروه 15 نفره) بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسشنامۀ درجه­بندی رفتاری کارکردهای اجرایی BRIEF (فرم والد) (Guy& et al, 2000) و پرسشنامۀ سازگاری اجتماعی کودکان (Dokhanchi,1998) بود. گروه آزمایشی در قالب ۱۰ جلسۀ ۱۲۰ دقیقه‌ای یک بار در هفته تحت بازی‌‌درمانی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل داده‌های پژوهش با استفاده از روش‌های آماری توصیفی و نیز تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر با نرم افزار آماری SPSS انجام شد. نتایج به دست آمده نشان داد که آموزش بازی‌‌درمانی مبتنی بر تعامل والد-کودک بر کارکردهای اجرایی و سازگاری اجتماعی کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه- بیش‌فعالی اثربخش بوده است (001/0p<).

Keywords

• بازی‌‌درمانی
• تعامل والد -کودک
• کارکردهای اجرایی
• سازگاری اجتماعی
• کودکان دارای نقص توجه - بیش‌فعالی