بررسی مدل‌سازی سینتیک پخت نانوکامپوزیت‌های اپوکسی در مجاورت نانو گرافن اکساید: مطالعۀ مروری

Abstract

فرایند پخت رزین‌های اپوکسی با سخت‌کننده‌ها، منجر به افزایش چگالی شبکه‌ای می‌شود و خواص رزین سخت‌شده، بسته به شرایط پخت، تحت تأثیر قرار می‌گیرد. برای بهبود خواص نهایی رزین‌های اپوکسی، استفاده از نانو ذرات آلی و معدنی پیشنهاد شده است. یکی از نانوذراتی که اخیراً طرفدار یافته، گرافن اکساید و مشتقات آن است. در این مقاله، مدل‌های متنوع ارائه‌شده در سینتیک پخت ترکیبات هیبریدی اپوکسی/ نانو ذرات گرافن اکساید، ارزیابی و دلایل انحراف نتایج آزمایشگاهی و تجربی با نتایج مدل‌سازی تشریح شده است. هم‌چنین مقایسۀ هر یک از این مدل‌ها با نتایج تجربی نشان داده است که مدل سیستاک برگرن و کمال نسبت به سایر مدل‌ها دارای انطباق بالاتری با نتایج تجربی است و می‌تواند به‌عنوان مبنای قابل اتکایی برای توصیف فرایند پخت رزین‌های اپوکسی حاوی نانو ذرات گرافن اکساید در نظر گرفته شود

Keywords

• نانوگرافن اکساید
• رزین اپوکسی
• سینتیک پخت
• مدل سیستاک برگرن
• مدل کمال