اثربخشی توانبخشی شناختی مبتنی بر حرکت بر جهت‌یابی، حافظه یادگیری، وضعیت شناختی و توجه کودکان دارای اختلال یادگیری غیرکلامی

Abstract

مقدمه و اهداف اختلال یادگیری غیرکلامی، اختلالی است که به واسطه نقص­های حرکتی، بینایی فضایی و مهارت ­های اجتماعی در کودکانی با هوش طبیعی و زبان رشدیافته مشخص می­شود. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی توانبخشی ­شناختی مبتنی بر حرکت بر جهت ­یابی، حافظه یادگیری، وضعیت­ شناختی و توجه کودکان دارای اختلال یادگیری غیرکلامی بود. مواد و روش ­ها مطالعه حاضر از نوع نیمه ­آزمایشی با اجرای پیش ­آزمون-پس­ آزمون می­باشد. جامعه این پژوهش شامل کلیه دانش ­آموزان دارای اختلال یادگیری غیرکلامی شهرستان بافق بود که از این بین 30 دانش­ آموز به صورت در دسترس انتخاب شدند و به دو گروه نمونه و شاهد تقسیم شدند. ابزارهای این پژوهش شامل پرسشنامه عصب-روانشناختی کانرز، پرسشنامه گلدستاین و پرسشنامه رشد حرکتی اوزرتسکی بود. داده­ها با روش تحلیل کوواریانس (انکوا) مورد تجزیه ­و­تحلیل قرار گرفت. یافته­ ها یافته ­ها نشان داد که بعد از اجرای برنامه درمانی، در حافظه یادگیری، توجه و وضعیت­ شناختی کودکان گروه آزمایش بهبود حاصل شد (P نتیجه­ گیری بنابراین می­توان نتیجه گرفت که برنامه توانبخشی مبتنی بر حرکت می­تواند باعث بهبود وضعیت علائم عصب­ شناختی و جهت­ یابی کودکان دارای اختلال یادگیری غیرکلامی شود.

Keywords

• اختلال یادگیری غیرکلامی
• توانبخشی مبتنی بر حرکت
• جهت­ یابی
• حافظه یادگیری
• وضعیت ­شناختی
• توجه