مدل‌سازی روابط علّی بین احساس عدالت (توزیعی و رویه‌ای) با اعتماد و احساس تعلق به مدرسه بین دانش‌آموزان دبیرستانی

Abstract

پژوهش حاضر از نوع توصیفی - همبستگی است و با هدف بررسی روابط بین ابعاد احساس عدالت (توزیعی و رویه‌ای) با اعتماد و احساس تعلق به مدرسه بین دانش‌آموزان دبیرستانی انجام شده است. تعداد 530 دانش‌آموز دورۀ دوم متوسطه با نمونه‌گیری طبقه‌ای نسبی، برای نمونۀ آماری انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها پرسشنامه بود. برایتجزیه ‌و تحلیلداده‌هاوبررسی فرضیه‌های پژوهشازروشمعادلاتساختاریاستفادهشدهاست. نتایج تحلیل مسیر نشاندادند اثر مستقیم عدالت رویه‌ای (35/0)، توزیعی (34/0) و اعتماد (23/0) بر احساس تعلق به مدرسه مثبت و در سطح 001/0 و اثر مستقیم عدالت رویه‌ای (39/0) و توزیعی (36/0) بر اعتماد مثبت و در سطح 001/0 معنی‌دار است. ازسوی دیگر، اثر غیرمستقیم عدالت رویه‌ای (09/0) و عدالت توزیعی (08/0) بر احساس تعلق به مدرسه ازطریق اعتماد در سطح 01/0 مثبت و معنی‌دار بود؛ بنابراین، اعتماد نقش واسطه‌ای در ارتباط بین عدالت رویه‌ای و عدالت توزیعی با احساس تعلق به مدرسه دارد.

Keywords

• عدالت توزیعی
• عدالت رویه‌ای
• اعتماد
• احساس تعلق