پانسمان نوین الیافی پلی‌کاپرولاکتون/ژلاتین حاوی ویتامین C و داروی آنتی‌باکتریال جهت درمان زخم‌های پوستی

Abstract

زخم‌های پوستی ناشی از سوختگی، آسیب‌های فیزیکی و بیماری‌هایی مانند دیابت در اثر عفونت و عدم رگ‌زایی مناسب می‌توانند منجر به آسیب‌های قطع عضو و حتی مرگ و میر افراد شوند. در این تحقیق، ترکیب پلیمر‌های پلی‌کاپرولاکتون و ژلاتین جهت الکتروریسی تهیه شده و داروی سیپروفلوکساسین و ویتامین C به‌صورت مجزا بارگذاری شد. ابتدا جهت بررسی ویژگی‌های مورفولوژی از میکروسکوپ الکترونی روبشی استفاده شد و سپس ارزیابی زاویه تماس، میزان تورم، نرخ تخریب و استحکام کششی صورت گرفت. همچنین، پاسخ سلول‌های فیبروبلاست از نظر تکثیر و چسبندگی سلولی بررسی شد. نتایج نشان داد که الیاف زخم پوش فاقد و حاوی دارو یکنواخت بوده و به‌ترتیب دارای قطری برابر با 244±1039/96 و 406±1403/72 نانومتر است. همچنین پانسمان حاوی و فاقد داروها محدوده وسیعی از قابلیت تورم و ماندگاری در بازه زمانی 35 روزه را نشان داد. خواص مکانیکی نمونه‌ها نیز نشان داد، با اضافه شدن داروی سیپروفلوکساسین و ویتامین C و تغییرات موفولوژی ناشی از آن، می‌توان استحکام کششی را تا 3/5 برابر افزایش داد. در بررسی سلول سازگاری زخم پوش مورد نظر مشاهده شد که وجود دارو در سامانه هیچ‌گونه اثر نامطلوبی بر سلول‌ها نداشته و تکثیر، رشد و چسبندگی سلول‌ فیبروبلاست پوستی بر روی سطح نمونه مشاهده ‌شد. ضمناً ترکیب پلیمر‌های ژلاتین و پلی‌کاپرولاکتون بدون نیاز به اتصال عرضی می‌تواند روند تخریب مناسب و رهایش مناسب برای دارو‌های بارگذاری شده را مهیا کند در‌حالی که خواص مکانیکی و انعطاف‌پذیری نیز در حد مطلوب حفظ شود.

Keywords

• ژلاتین
• پلی‌کاپرولاکتون
• پوشش زخم
• رهایش دارو
• آسکوربیک اسید
• سیپروفلوکساسین