Acta Universitatis Lodziensis: Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców (Dec 2018)

Polskie przyimki pierwotne a przypadki analityczne w węgierskiej perspektywie porównawczej

  • Wiesław T. Stefańczyk

DOI
https://doi.org/10.18778/0860-6587.25.06
Journal volume & issue
Vol. 25
pp. 69 – 76

Abstract

Read online

Artykuł jest próbą synchronicznego ujęcia polskiego przypadka, który – oprócz konstrukcji syntetycznych jak possessivus czy partitivus, zresztą nielicznych – jest zasadniczo strukturą dwuelementową, składającą się z dwu konstytutywnych elementów, tj. przyimka oraz implikowanej przezeń końcówki, np. w Gdańsk-u. Jeśli przyjąć za podstawę porównania języki bezprzyimkowe, jak np. węgierski czy estoński, odpowiednikiem owej struktury, tj. przyimka, najczęściej pierwotnego i końcówki fleksyjnej, jest syntetyczny przypadek wyrażany wyłącznie za pomocą jednego morfemu aglutynacyjnego, por. węg. Varsó-ban ‘w Warszawie’, est. Varsovi-s ‘w Warszawie’.

Keywords