بررسی لیچینگ سرباره کوره ریورب مس سرچشمه با استفاده از هیدروژن‌ پراکسید و نانوذرات هماتیت

Abstract

لیچینگ سرباره کوره ریورب مس سرچشمه با استفاده از اسید سولفوریک و هیدروژن پراکسید مورد بررسی قرار گرفت. نتیجه آنالیزها نشان داد که سرباره حاوی 7/0 درصد مس و 75/37 درصد آهن و عمده فازها و کانی‎های سرباره فایالیت، مگنتیت، دیوپسیت و کالکوپیریت است. تاثیر پارامترهای مختلف شامل اندازه ذرات، دما، pH، غلظت هیدروژن پراکسید و سرعت همزدن پالپ مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده با کاهش اندازه ذرات سرباره از ابعاد 250-150 به 75-48 میکرون حداکثر بازیابی مس و آهن به ترتیب از 03/23 و 34/22 درصد به 14/26 و 12/28 درصد افزایش یافت ولی با کاهش بیشتر اندازه ذرات سرباره تا کمتر از 48 میکرون افزایش کمی در بازیابی مس و آهن مشاهده شد. با کاهش pH پالپ از 4/2 تا 5/1 میزان بازیابی مس و آهن به ترتیب از 12/18 و 95/20 درصد به 14/29 و 04/31 درصد افزایش یافت. تغییر در غلظت اولیه هیدروژن پراکسید بیشترین تاثیر را بر بازیابی مس از خود نشان داد. افزایش غلظت هیدروژن پراکسید از 5/0 تا 2 مولار سبب افزایش بازیابی مس از 14/29 به 12/54 درصد شد ولی افزایش بیشتر غلظت هیدروژن پراکسید تا 3 مولار، بازیابی آهن را تشدید کرد. افزایش دمای پالپ از 35 تا 45 درجه سانتی‌گراد سبب افزایش بازیابی مس از 5/53 تا 5/59 درصد شد ولی تاثیر افزایش دما تا 50 درجه سانتی‌گراد بیشتر بر بازیابی آهن مشهود بود. استفاده از نانوذرات هماتیت در فرآیند لیچینگ، سبب بهبود عملکرد هیدروژن پراکسید و افزایش بازیابی مس شد.

Keywords

• سرباره ریورب
• لیچینگ سرباره
• اسید سولفوریک
• هیدروژن پراکسید
• هیدرومتالورژی