تأثیر برنامة مراقبتی مبتنی بر الگوی سازگاری روی بر خستگی بیماران همودیالیزی

Abstract

مقدمه: خستگی و فقدان انرژی یکی از نشانه های شایع و زجرآور در بیماران همودیالیزی می باشد که باعث کاهش فعالیتهای مراقبت از خود می‌گردد، و می‌تواند منجر به از دست دادن شغل، افزایش وابستگی به مراقبت‌های بهداشتی و افزایش مرگ‌ومیر گردد. هدف: . تعیین تأثیر برنامه مراقبتی مبتنی بر مدل روی بر خستگی بیماران همودیالیزی روش: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی 54 بیمار تحت درمان با همودیالیز در دو بیمارستان آموزشی قائم (عج) و امام رضا (ع) شهر مشهد در سال 1389 (که بصورت تصادفی 28 نفر در گروه آزمون و 26 نفر در گروه کنترل قرار گرفتند) انجام گرفت. گروه آزمون برنامه مراقبتی مبتنی بر الگوی روی را در 4 جلسه آموزش چهره به چهره در طول سه هفته دریافت نمودند و سپس به مدت چهار هفته پیگیری شدند. داده‌ها توسط چک لیست انتخاب واحد پژوهش، پرسشنامه مشخصات فردی و سوابق بیماری، مقیاس خستگی پایپر، فرم بررسی مدل سازگاری روی جمع آوری گردید. سپس آنالیز داده‌ها با استفاده از آزمونهای آماری تی مستقل، تی زوجی و آزمون آنالیز واریانس دوطرفه، توسط نرم افزار SPSS نسخه 13 انجام شد. یافته­ها: بین دو گروه اختلاف معنی‌داری در میزان خستگی قبل از مداخله وجود نداشت ( 895/0=p). در حالی که بعد از مداخله تفاوت دو گروه معنی‌دار گردید (001/0>p). به طوری که میانگین خستگی در گروه آزمون 2/19درصد کاهش یافت. نتیجه­گیری: : به کار‌گیری برنامه مراقبتی مبتنی بر مدل روی به عنوان یک مداخله پرستاری اثربخش، کم هزینه و غیرتهاجمی بر خستگی بیماران همودیالیزی مؤثر می‌باشد.

Keywords

• مدل سازگاری روی
• خستگی
• همودیالیز