اثر اندانسترون بر کاهش تهوع ناشی از کتامین در کودکان مراجعه کننده به بخش اورژانس؛ یک کارآزمایی بالینی

Abstract

مقدمه: تهوع از عوارض شایع کتامین در آرام بخشی کودکان است و هنوز در خصوص استفاده از یک داروی ضد تهوع در کنار کتامین به منظور کاهش این عارضه، اختلاف نظر وجود دارد. بر این اساس مطالعه حاضر با هدف بررسی اثربخشی اندانسترون در کنترل تهوع ناشی از مصرف کتامین داخل عضلانی و داخل وریدی در آرامبخشی کودکان انجام پذیرفته است. روش کار: در کارآزمایی بالینی یک سوکور تصادفی حاضر کودکان 18-1 ساله نیازمند به آرامبخشی به چهار گروه تحت درمان با کتامین وریدی، کتامین عضلانی، کتامین وریدی و اندانسترون و کتامین عضلانی و اندانسترون تقسیم شدند و میزان بروز تهوع و استفراغ به عنوان پیامد اصلی مورد بررسی مطالعه، بین آنها به مقایسه گذاشته شد. يافته ها: 120 کودک مورد مطالعه قرار گرفتند (شایعترین گروه سنی 7-2 سال 7/66 درصد؛ 8/65 درصد پسر). 18 (0/15 درصد) بیمار دچار تهوع و استفراغ شدند. شیوع تهوع در گروه کتامین وریدی، کتامین عضلانی، ترکیب کتامین وریدی + اندانسترون و کتامین عضلانی+ اندانسترون به ترتیب برابر 7/26 درصد، 7/16 درصد، 7/6 درصد و 0/10 درصد بود. از نظر میزان تهوع تفاوت معنی داری بین چهار گروه مورد مطالعه مشاهده نشد (17/0 = p). نتيجه گيری: بر اساس نتایج مطالعه حاضر به نظر می رسد که افزودن اندانسترون به کتامین منجر به تخفیف عارضه تهوع نمی شود. اختلاف نظر موجود بین مطالعات بیانگر نیاز به مطالعات بیشتر در این زمینه می باشد.

Keywords

• آرامبخشی؛ کتامین؛ اندانسترون؛ کودکان