بررسی تاثیر اسپلینت کوتاه شست بر عملکرد دست کودکان با فلج مغزی 12-8 ساله

Abstract

هدف: عملکرد دست در همه‌ی افراد به خصوص کودکان با فلج مغزی از ضرورت های زندگی روزانه است. افراد با اختلال عملکرد دست دچار مشکلاتی در مراقبت از خود، تحصیل، تفریح و مانند آن می ‌شوند. فضای کافی در فضای وب اول دست برای حرکت به سمت خارج و دیگر حرکات شست و همچنین عملکرد دست ضروری است. اختلال عملکرد اندام فوقانی بخصوص دست یک پیامد رایج و ناتوان کننده در فلج مغزی است و نقص در عملکرد دست می تواند کیفیت زندگی این کودکان را تحت تاثیر قرار دهد. هدف از این مطالعه بررسی تاثیر اسپلینت کوتاه شست بر عملکرد دست، دامنه حرکتی مچ و شست کودکان با فلج مغزی می‌ باشد. روش بررسی: روش مطالعه در این پژوهش از نوع مداخله ‌ای و بصورت قبل ـ بعد می‌باشد. 15 کودک مبتلا به فلج مغزی از مدارس استثنایی جسمی ـ حرکتی شهر تهران که شرایط ورود به مطالعه را داشتند، انتخاب شدند. کودکان از اسپلینت (با زاویه 40 درجه دور شدن شست از کف دست) به مدت 8 هفته، 8- 6 ساعت در روز و 6- 4 ساعت در شب استفاده کردند. در این مطالعه از تست Box & Block برای ارزیابی عملکرد دست و گونیامتر برای دامنه حرکتی مچ و شست دست غالب استفاده شد. یافته ها: نتایج، بهبود معنادار در عملکرد دست (0/001=p) و افزایش دامنه حرکتی شست (0/02=p) به دنبال استفاده از اسپلینت را نشان می دهد، اما افزایش معناداری در دامنه حرکتی مچ (0/054=p) دیده نشده است. نتیجه گیری: یافته ‌های مطالعه فوق نشان می‌دهد که استفاده از اسپلینت کوتاه شست در کودکان با فلج مغزی می‌تواند جهت بهبود عملکرد دست و افزایش دامنه‌ی حرکتی شست دست غالب استفاده شود.

Keywords

• اسپلینت کوتاه شست
• عملکرد دست
• فلج مغزی