ارتباط بین ترس از افتادن با اضطراب، حرکت‎پذیری کارکردی و تعادل سالمندان آسایشگاهی

Abstract

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، سالمندی دوره‎ای ‎از زندگی است که از 60 تا 65 سالگی آغاز می‎شود. هدف از این پژوهش، تعیین ارتباط ترس از افتادن با اضطراب، تعادل و حرکت‎پذیری کارکردی سالمندان زن و مرد بود. جامعۀ آماری پژوهش را سالمندان زن و مرد آسایشگاه شهر اردبیل تشکیل دادند که از میان آن‌ها 60 آزمودنی (30 مرد و 30 زن) به‌صورت دردسترس (با دامنۀ سنی 65 تا 75 سال) انتخاب شدند و به‌طور تصادفی در گروه‌ها قرار گرفتند. داده‎ها با استفاده از "‌پرسش‎نامۀ اطلاعات فردی"، "پرسش‎نامة کارآمدی افتادن ـ فرم بین‌المللی" و مقیاس درجه‎بندی اضطراب همیلتون جمع‌آوری گردید. تعادل سالمندان نیز با استفاده از آزمون تعادل برگ ارزیابی شد و حرکت‎پذیری کارکردی آن‌ها توسط آزمون زمان‎دار برخاستن و رفتن همراه با یک آزمون تکمیلی دیگر موسوم به 30 ثانیه برخاستن و نشستن اندازه‎گیری شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل رگرسیون در نرم‌افزار 16SPSS با سطح معناداری 05/0 تجزیه‌وتحلیل شدند. نتایج نشان می‌دهد که بین ترس از افتادن با تعادل و اضطراب سالمندان ارتباط معناداری وجود دارد؛ اما ارتباط بین ترس از افتادن با حرکت‌پذیری کارکردی معنادار نمی‌باشد؛ بنابراین، ترس از افتادن نقش مهمی در تعادل و اضطراب زنان و مردان سالمند دارد و می‌بایست در مطالعات مربوط به تعادل سالمندان مدنظر قرار گیرد.

Keywords

• ترس از افتادن
• مقیاس اضطراب همیلتون
• حرکت‎پذیری کارکردی
• سالمند