اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر افسردگی و رضایت از زندگی مادران دارای کودک بستری در بیمارستان روان‌پزشکی

Abstract

مقدمه: تحقیق حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان شناختی-رفتاری بر افسردگی و رضایت از زندگی مادران دارای کودک بستری در بیمارستان روان­پزشکی انجام شد. روش­کار: جامعه آماری این پژوهش بالینی شامل تمامی مادران شهر مشهد دارای کودک بستری در بیمارستان روان­پزشکی ابن­سینا هستند. نمونه آماری شامل 30 نفر بود که به صورت تصادفی در گروه­های شاهد و آزمون قرار گرفتند. جهت آموزش گروه آزمون، از پروتکل درمانی شناختی-رفتاری (10 جلسه 90 دقیقه­ای) و جهت گردآوری اطلاعات از پرسش­نامه­های افسردگی بک و رضایت از زندگی داینر (1985) استفاده شد. داده­ها با استفاده از آمار توصیفی (میانگین و انحراف معیار) و استنباطی (تحلیل کوواریانس) با استفاده از نرم­افزار آماری SPSS نسخه 22 مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته­ها: درمان شناختی-رفتاری به صورت معنی­داری موجب کاهش افسردگی و افزایش رضایت از زندگی در بین مادران گروه آزمون نسبت به گروه شاهد گردیده است (05/0>P) که اثر آن در طی دوره پی­گیری نیز ماندگار بوده است. نتیجه­گیری: یافته­های تحقیق حاضر حاکی از آن است که درمان شناختی-رفتاری بر افسردگی و رضایت از زندگی مادران دارای کودک بستری در بیمارستان روان­پزشکی تاثیر مثبتی دارد.

Keywords

• اختلالات روان‌پزشکی
• افسردگی
• درمان شناختی-رفتاری
• رضایت از زندگی
• مادران