تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر قطعه پایانه ‏C‏ آ گرینی و فاکتور رشد شبه انسولینی‎ ‎یک روی بیماران ‏CABG

Abstract

هدف:پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیر هشت هفته تمرین ترکیبی بر مقادیر قطعه پایانی C آگرینی و فاکتور رشد شبه انسولینی یک روی بیماران بیمار عمل بای پس قلبی (Coronary Artery Bypass Graft Surgery؛ CABG) انجام شد. روش بررسی‌:تعداد 24 نفر مرد میانسال CABG در این مطالعه شرکت کردند. سپس شرکت‌کنندگان به ‌صورت تصادفی به دو گروه 12 نفرِ تمرین ترکیبی (میانگین سنی 6/47± 54/58 سال، قد 3/15± 173/04 و وزن 6/60± 74/75 کیلوگرم) و گروه کنترل (میانگین سنی 7/50± 56/16 سال، قد 3/69± 173/50 متر و میانگین وزنی 5/23± 76/16 کیلوگرم) تقسیم شدند. شاخص‌های آنتروپومتریک و متغیرهای خونی قطعه پایانی C آگرینی (C-Agrin Terminus Fragment; CAF) و عامل رشد شبه انسولین یک (Insulin-Like Growth Factor-One; IGF-1) سرمی قبل و بعد دوره تمرینی تهیه و مورد تجزیه ‌و تحلیل قرار گرفت. برنامه تمرین ترکیبی برای مدت هشت هفته با تواتر سه جلسه و زیر نظر متخصصین باز توانی قلبی انجام شد. با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه‌ و تحلیل داده ­ها با روش آنالیز واریانس با اندازه ­های تکراری و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح خطای 0/05> انجام شد.یافته ­ها:تمرین ترکیبی سبب افزایش معنی ‌دار سطوح سرمی CAF و IGF-1 در پس‌آزمون نسبت به‌ پیش آزمون گردید (001/0≥p). همچنین پس از انجام تمرینات، سطوح سرمی CAF (001/0>p) و IGF-1 (017/0=p) در بیماران گروه تمرینات ترکیبی به ‌طور معناداری بیشتر از گروه کنترل بود. درحالی‌که قبل از انجام تمرینات سطوح سرمی CAF (365/0=p) و IGF-1 (679/0=p) بین دو گروه تفاوت معناداری نداشت. نتیجه ‌گیری:یک دوره تمرین ترکیبی کوتاه‌ مدت در بیماران CABG سبب بالا رفتن CAF گردید؛ در حالی‌ که تغییری در سطوح IGF-1 مشاهده نگردید. تحقیقات بیشتری لازم است تا مشخص شود که آیا CAF یا سایر نشانگرهای زیستی می‌توانند سازگاری کیفی عضلات را منعکس کند.

Keywords

• بیمار عمل بای پس قلبی
• قطعه‎ ‎پایانی ‏c‏ آگرینی
• تمرین ترکیبی
• عامل رشد شبه انسولین یک
• بیماران قلبی