اثربخشی‌‌ آموزش برنامۀ آمادگی برای والد شدن بر بهبود دلبستگی و حمایت اجتماعی ادراک‌شدۀ زنان نخست‌زا

Abstract

این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی آموزش برنامه آمادگی برای والد شدن بر بهبود حمایت اجتماعی ادراک‌شده و دلبستگی زنان نخست‌زا در شهرستان نیشابور انجام شده است. روش به‌کاررفته در این پژوهش از نوع شبه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و گروه کنترل اجرا شده است. جامعۀ مورد مطالعه شامل زنان باردار نخست‌زای مراجعه‌کننده به مراکز بهداشت شهرستان نیشابور در سال 1393­ است. نمونه پژوهش شامل 70 زن باردار نخست‌زای مراجعه‌کننده به 6 مرکز بهداشت نیشابور است؛ از بین آن‌ها 16 نفر که واجد شرایط بودند به روش تصادفی در دو گروه آزمایش (8 نفر) و کنترل (8 نفر) قرار گرفتند. آزمودنی‌ها به پرسشنامه‌های حمایت اجتماعی (Zimet & et al, 1988) و سبک دلبستگی (Collins & Read, 1990) پاسخ داده‌اند. برنامه آمادگی برای والد شدن در 8 جلسه (90 دقیقه) آموزش داده شد. نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که آموزش گروهی برنامه آمادگی برای والد شدن بر بهبود سبک دلبستگی و حمایت اجتماعی زنان باردار نخست‌زا اثربخشی معناداری ندارد. آموزش برنامه آمادگی برای والد شدن به دلیل آموزشی بودن و تعداد کم جلسات نمی‌تواند باعث بهبود حمایت اجتماعی ادراک‌شده و تغییر سبک دلبستگی اجتنابی و اضطرابی گردد.

Keywords

• برنامه آمادگی برای والد شدن
• زنان نخست‌زا
• سبک دلبستگی و حمایت اجتماعی ادراک‌شده