مقایسه تاثیر ژل زنجبیل و ژل پیروکسیکام بر کاهش میزان درد استئوآرتریت زانو

Abstract

زمینه و هدف: مصرف داروهای خوراکی و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی برای کاهش درد استئوآرتریت زانو عوارضی را بدنبال دارد. هدف این مطالعه بررسی تاثیر احتمالی داروی گیاهی ژل زنجبیل بر کاهش میزان درد، خشکی صبحگاهی و عملکرد فیزیکی در مبتلایان به استئوآرتریت زانو و مقایسه با ژل پیروکسیکام می باشد. روش بررسی: در این مطالعه تجربی، 120بیمار مبتلا به استئو‌آرتریت به صورت تصادفی در 3گروه 40نفره تقسیم شدند. یک گروه ژل زنجبیل2% ، دو گروه دیگر به ترتیب ژل پیروکسیکام و پلاسبو دریافت کردند. به هر سه گروه قرص دیکلوفناک یکبار در روز و ژل مورد نظر دوبار در روز برای مدت14 روز تجویز شد. معاینه اول بیماران در هنگام مراجعه به پزشک و معاینه دوم 2هفته بعد از انجام مداخله صورت پذیرفت و میزان درد بر اساس مقیاس [1]VAS بررسی شد. همچنین از شاخص [2]WOMAC جهت ارزیابی تاثیر درد بر عملکرد بیماران استفاده شد. داده ها با نرم افزار آماری SPSS و آزمون های آماری t زوجی، کای اسکوئر و آنالیز واریانس تحلیل شدند. یافته‌ها: ژل زنجبیل باعث کاهش میزان کلی درد و خشکی صبحگاهی بیماران شد. این کاهش در مقایسه با گروه دریافت کننده ژل پیروکسیکام اختلاف معنی داری نداشت (05/0<P). کاهش میزان درد (01/0=P) و خشکی صبحگاهی (002/0=P) در گروه پیروکسیکام نسبت به گروه پلاسبو معنی دار بود. میزان بهبود عملکرد فیزیکی نیز در دو گروه پیروکسیکام و زنجبیل اختلاف معنی داری نشان نداد (05/0<P). نتیجه‌گیری: ژل زنجبیل در تسکین درد، کاهش خشکی صبحگاهی و بهبود عملکرد فیزیکی بیماران مبتلا به استئوآرتریت زانو تاثیر گذار بود و تاثیر استفاده از ژل زنجبیل بصورت موضعی تفاوت قابل توجهی با ژل پیروکسیکام ندارد. کلیدواژه ها: استئوآرتریت، ژل زنجبیل، پیروکسیکام.