مقایسه روش معمول پمپ و جاذب و نمونه برداري غير فعال میکرو استخراج فاز جامد (EMPS) جهت تعیین غلظت بنزن، تولوئن و زایلن (XTB) هوای مناطق شهری

Abstract

زمینه و اهداف: هیدروکربن‌های آروماتیک علاوه بر تاثیرات سمی بر انسان، حیوان و گیاهان، می‌توانند در تولید مه دود فتوشیمیایی نیز موثر باشند، در نتیجه اندازه‌گیری آنها از نظر ارزیابی سلامت انسانها و همچنین اثرات زیست محیطی حایز اهمیت می‌باشد. هدف از این مطالعه ارزیابی کارایی روش Solid-Phase Microextraction برای اندازه گیری گاز بنزن، تولون و زایلن بوده است. مواد و روش‌ها: نمونه بردارهای SPME در هولدرهای محافظ نمونه‌برداری قرار داده شده و به مدت 5 روز در هوای آزاد در مسیرهای نسبتاً پرترافیک قرار گرفت. نمونه‌برداری در دو فصل انجام شده و در پایان هر دور نمونه‌برداری، نمونه‌ها جهت آناليز به آزمايشگاه ارسال مي‌گردید. علاوه بر روش فوق از روش پمپ و جاذب هم استفاده شده و غلظت گازهای بنزن، تولون و زایلن اندازه گیری شد. در انجام این طرح و استفاده از منابع، رعایت موازین اخلاقی انجام شد. یافته‌ها: نتایج حاصل از نمونه برداری با SPMEبا نتایج به دست آمده از روش معمول با استفاده از جاذب وپمپ، آناليز و مقایسه گردید. R2 نمودار مقایسه نتایج این دو روش برای بنزن، تولون و زایلن به ترتیب حدود 0/98، 0/9و 0/95 به دست آمد. اختلاف اندک مقدار اندازه گیری شده به صورتی بود که مقادیر غلظتهای پمپ و جاذب در بیشتر مواقع مقدار بالاتری را نشان می‌داد. نتیجه‌گیری: مقایسه غلظتهای به دست آمده از دو روش، شباهت نسبی بین نتایج آنها را نشان می‌دهد و می‌توان گفت که استفاده از روش SPME هم می‌تواند، نتایج قابل اطمینانی از اندازه‌گیری گازهای بنزن، تولون و زایلن را ارایه دهد.

Keywords

• نمونه برداری غیر فعال،بنزن، تولون، زایلن