تأثیر مدل مراقبت مشارکتی بر میزان افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به نارسایی قلبی

Abstract

مقدمه: افسردگی و اضطراب در بیماران مبتلا به نارسایی قلبی شیوع فراوانی دارد و باعث تأثیرات منفی در پیش آگهی این بیماران از جمله کاهش میزان فعالیت و استفاده بیشتر از خدمات مراقبتی می شود. هدف: تعیین تاثیر مدل مراقبت مشارکتی بر میزان افسردگی و اضطراب بیماران مبتلا به نارسایی قلبی روش: این کارآزمایی بالینی یک مطالعه نیمه تجربی بود که در آن 90 بیمار مبتلا به نارسایی قلبی از دو بیمارستان آموزشی شهر کرمان در سال 1390 شرکت داشتند. بیماران به صورت تصادفی دسترس در دو گروه شاهد و آزمون قرار گرفتند. مدل مراقبت مشارکتی که شامل 4 مرحله انگیزش، آماده سازی، اجرا و ارزشیابی بود در گروه مداخله اجرا گردید. سطح اضطراب و افسردگی هر دو گروه توسط ابزار بک سنجیده شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS نسخه 18 و آزمون های آماری t زوجی و کای اسکوایر تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: میانگین نمرات اضطراب در گروه شاهد و آزمون قبل از اجرای مداخله به ترتیب 23/10±73/32 و 83/11±45/33 بود که این نمرات بعد از اجرای مداخله به 10/10±32/35 (در گروه شاهد) و 05/5±96/13 (در گروه آزمون) رسید (001/0p

Keywords

• نارسایی قلبی
• اضطراب
• افسردگی
• مدل مراقبت مشارکتی