تجزیه‌ و تحلیل ژنوتیپی ناحیه‌ی کمپلکس اصلی سازگاری بافتی در مرغ‌های بومی ایران

Abstract

ناحیه­ی MHC مرغ‌ها در پاسخ‌های ایمنی، مقاومت به بیماری‌ها و فرایندهای تکاملی، دارای اهمیت است. در این تحقیق 200 نمونه­ی خونی از مرغ­های بومی نژاد­های عمومی، آذربایجان غربی، مرندی و مازندرانی اخذ شد و DNA­ی ژنومی به روش بهینه شده­ی نمکی استخراج و چند­شکلی­های­ آللی در جایگاه‌های ژنی B-L، B-F و B-G با استفاده از تکنیک PCR-RFLP بررسی شد. برای شناسایی جهش در جایگاه‌های ژنی یاد شده از آنزیم­ Msp I استفاده شد. در جایگاه ژنی 374 جفت بازی B-L، فقط ژنوتیپBB اما در جایگاه ژنی 1048 جفت بازی B-F، دو ژنوتیپ CG و GG شناسایی شد. در این جایگاه آلل C شامل باندهای 515، 410، 75 و 47 جفت بازی و آلل G نیز دارای باندهای 410، 302، 213، 75 و 47 جفت بازی بودند. در جایگاه ژنی 401 جفت بازی B-G، سه ژنوتیپ MM، MN و NN و دو آلل M شامل یک باند 401 جفت بازی و آلل N دارای باندهای 350 و 51 جفت بازی مورد شناسایی قرار گرفت. در کل جمعیت­ها شاخص اطلاعات شانون در دو جایگاه ­ژنی B-F و B-G به ترتیب 37/0 و 59/0 و شاخص تثبیت به ترتیب 13/0- و 17/0- محاسبه شدند. بیشترین مقدار شاخص هتروزیگوسیتی مشاهده‌ شده برای جایگاه­های ژنی یاد شده به ترتیب 25/0 و 48/0 برآورد شد. با توجه به وجود چندشکلی در دو جایگاه ژنی B-F و B-G، می‌توان با استفاده از پاسخ ایمنی ژنوتیپ‌های مشاهده ‌شده، از این جایگاه‌ها به ‌عنوان نشانگر برای اصلاح نژاد ژنتیکی جهت افزایش مقاومت مرغ‌های بومی به بیماری­ها‌ استفاده کرد.

Keywords

• چندشکلی
• مجموعه سازگاری بافتی (mhc)
• مرغ بومی
• pcr-rflp