تأثیر یک جلسه فعالیت مقاومتی بر پاسخ به میزان MuRF1 و P70S6K عضلانی قبل و بعد از شش هفته تمرین مقاومتی و مصرف مکمل HMBدر مردان غیرفعال

Abstract

مصرف مکمل HMB به‌همراه انجام تمرین‌های مقاومتی به‌دلیل حفظ تودة عضلانی، در بین ورزشکاران بسیار استفاده می‌شود؛ با‌وجوداین، در زمینة مسیر تأثیر این مکمل بر افزایش فاکتورهای هایپرتروفی و کاهش فاکتورهای آتروفی نتایج متناقضی مشاهده می‌شود؛ بنابراین، هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر مصرف مکملHMB و تمرین مقاومتی بر پاسخ به میزان MuRF1 و P70S6K عضلانی در مردان غیرفعال بود. بدین‌منظور، 40 مرد غیرفعال با شاخص تودة بدنی 1 ± 2/21 کیلوگرم بر مترمربع و سن 5 ± 5/25 سال به چهار گروه تمرین، تمرین+ مصرف HMB، مصرف HMB و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی‌ها چهار روز در هفته و به‌مدت شش هفته تمرین‌های بدن‌سازی را (سه ست/ 8-12 تکرار/ 75 درصد تا 80 درصد 1RM) انجام دادند. گروه کنترل در این مدت هیچ تمرینی انجام ندادند. بیوپسی عضلة پهن خارجی و مقادیر یک تکرار بیشینه از هر آزمودنی، یک جلسه قبل و بعد از یک دوره تمرین و مصرف مکمل انجام شد. نتایج آزمون آنوای یک‌طرفه نشان داد که تفاوت معنا‌داری (P = 0.001) بین افزایش یک تکرار بیشینه در قبل و بعد از شش هفته تمرین در حرکت پرس پا بود. همچنین، نتایج آزمون تحلیل واریانس مکرر با عامل بین‌گروهی نشان داد که افزایش معنا‌داری (P = 0.001) در مقادیر P70S6K بین گروه‌‌های تمرین، تمرین+ مصرف HMB، مصرف HMB با گروه کنترل وجود داشت؛ هـرچند این تفـاوت در مقـادیر MuRF1 معـنا‌دار نبود (P = 0.22)؛ بنابراین، مصرف مکمل HMB در طول تمرین موجب افزایش پاسخ P70S6K به‌عنوان شاخص هایپرتروفی و افزایش در قدرت پرس پا بعد از شش هفته می‌شود.

Keywords

• تمرین مقاومتی
• مکمل بتاهیدروکسی بتا متیل بوتیرات
• p70s6k
• murf1