Journal of Agricultural Science and Sustainable Production (Dec 2021)

تاثیر قطع آبیاری بر خصوصیات کیفی و عملکرد دانه ژنوتیپ های کلزا در شرایط کاربرد روی

  • سعید سیف زاده,
  • اشکان اشکیانی,
  • امیر حسین شیرانی راد,
  • سید علیرضا ولدآبادی,
  • اسماعیل حدیدی ماسوله

DOI
https://doi.org/10.22034/saps.2021.43627.2599
Journal volume & issue
Vol. 31, no. 4
pp. 79 – 93

Abstract

Read online

اهداف: این پژوهش به منظور بررسی برخی صفات کیفی (اسیدهای چرب، دمای تاج پوشش برگ و مقاومت روزنه­ای) ژنوتیپهای جدید کلزا در واکنش به قطع آبیاری و کاربرد روی، در کرج اجرا گردید.مواد و روش ها: آزمایش به صورت فاکتوریل اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار به مدت دو سال زراعی 94-1393 و 95-1394 در کرج اجرا گردید. آبیاری در سه سطح آبیاری نرمال، عدم ادامه آبیاری از مرحله گلدهی تا پایان دوره رشد و عدم ادامه آبیاری از مرحله میوه دهی تا پایان دوره رشد، روی در دو سطح عدم کاربردو محلول پاشی به میزان 30 گرم در لیتر و ژنوتیپ های کلزا شاملDanob ,HW113 ,KR2 L155 ,HL2012 در کرتهای فرعی قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان داد که اثر متقابل آبیاری×ژنوتیپ بر وزن هزار دانه، عملکرد دانه، درصد روغن دانه، مقاومت روزنه­ای، لینولئیک اسید، لینولنیک اسید، اروسیک اسید در سطح یک درصد معنی دار بود. اثر متقابل آبیاری×روی×ژنوتیپ بر صفات عملکرد دانه، اولئیک اسید و لینولئیک اسید در سطح یک درصد و بر دمای تاج پوشش برگی، پالمتیک اسید و لینولنیک اسید در سطح پنج درصد معنی دار شد. روی سبب کاهش تأثیر سوء تنش کم آبی بر ژنوتیپ های در صفات مورد بررسی (عملکرد دانه 10%، دمای تاج پوشش برگی 3%، پالمتیک اسید 4%، اولئیک اسید 5/0 %، لینولئیک اسید 2% و لینولنیک اسید 4%) گردید، به طوری که در شرایط کاربرد روی و آبیاری معمول، ژنوتیپ L155 با عملکرد دانه 6310 کیلوگرم در هکتار و بیشترین درصد اولئیک اسید به میزان 3/67 درصد را به خود اختصاص داد. به علاوه در شرایط کاربرد روی و قطع آبیاری از مرحله میوه دهی به بعد، ژنوتیپ های HL2012 و L155 به ترتیب با عملکرد دانه 5032 و 4826 کیلوگرم در هکتار و بالاترین درصد اولئیک اسید به ترتیب 8/65 و 7/65 درصد را تولید نمودند. همچنین در شرایط قطع آبیاری از مرحله گلدهی به بعد، ژنوتیپ های HL2012 و L155 به ترتیب با عملکرد دانه 3679 و 3606 کیلوگرم در هکتار، بالاترین درصد اولئیک اسید به ترتیب 3/64 و 2/64 درصد را به خود اختصاص دادند.نتیجه گیری کلی: به طور کلی تأثیر مثبت کاربرد روی بر صفاتی نظیر درصد روغن دانه (9/0 درصد) با افزایش شدت تنش خشکی بیشتر شد، بخش بزرگی از تغییرات ایجاد شده با تغییرات شرایط محیطی حادث شده در مرحله رشد زایشی به خصوص در دوره پرشدن دانه مرتبط بود. با قرار گرفتن گیاه در معرض تنش خشکی شدید، میزان روغن دانه روند کاهشی از خود نشان داد و ژنوتیپ L155 برای کلیه شرایط آبی و ژنوتیپ HL2012 برای شرایط تنش خشکی آخر فصل جهت کاشت در مناطق معتدل سرد با اقلیم نیمه خشک قابل توصیه می باشند.

Keywords