اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت زناشویی و رضایت جنسی زنان پیش‌یائسه

Abstract

هدف: پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان گروهی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت زناشویی و رضایت جنسی زنان پیش­یائسه بود. روش: روش پژوهش نیمه­آزمایشی با گروه آزمایش و گواه و طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دوماهه و جامعة آماری 86 زن پیش­یائسه مراجعه‌کننده به خانه‌های سلامت شمال شهر تهران در سال 1397 بود. پس از اعلام فراخوان و غربالگری با استفاده از پرسشنامه‌های صمیمیت زناشویی باگاروزی (2001) و رضایت جنسی لارسون، اندرسون، هولمن و نیمن (1998) 40 زن به شیوه در دسترس انتخاب و در دو گروه آزمایش (20 زن) و گواه (20 زن) به‌صورت تصادفی جایگزین شدند. برنامة درمان پذیرش و تعهد هیز و استرواسال (2010) طی هشت جلسة 90 دقیقه­ای به­صورت هفتگی یک جلسه در مورد گروه آزمایش اجرا شد. هر دو گروه در سه مرحله به پرسشنامه‌های پژوهش پاسخ دادند و داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس مختلط با اندازه‌گیری مکرر تحلیل شد. یافته‌ها: نتایجنشان داد که درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر صمیمیت زناشویی (94/4=F، 032/0=p) و رضایت جنسی (46/39=F، 001/0=p) اثر داشته و این اثر در مرحلة پیگیری پایدار مانده است. نتیجه‌گیری: از آنجایی­که درمان پذیرش و تعهد منجر به بهبود صمیمت و رضایت زناشویی شد؛ می‌توان از آن به‌عنوان روش مداخله‌ای مؤثر برای بهبود صمیمیت زناشویی و رضایت جنسی در زنان پیش­یائسه بهره برد.

Keywords

• تعهد و پذیرش
• رضایت جنسی
• صمیمیت زناشویی