مجله دانشگاه علوم پزشکی سبزوار (Oct 2020)

تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر ActRIIB میوکارد بطن چپ و سطوح پلاسمایی GDF11 و GDF8 در موش‌های صحرایی نر پیر

  • بهنام مسعودیان,
  • اکبر اعظمیان جزی,
  • محمد فرامرزی,
  • اردشیر طالبی

Journal volume & issue
Vol. 27, no. 4
pp. 586 – 591

Abstract

Read online

زمینه و هدف تمرینات ورزشی با تغییر غلظت فاکتورهای رشدی و گیرنده‌های آن، ممکن است تأثیرات مفیدی بر عضله قلبی داشته باشند و بروز نارسایی قلبی را کاهش دهند. از این رو هدف از این مطالعه، بررسی تأثیر هشت هفته تمرین مقاومتی بر ActRIIB میوکارد بطن چپ و سطوح پلاسمایی GDF11 و GDF8 در موش‌های صحرایی نر پیر بود. مواد و روش‌ها تعداد 14 سر موش صحرایی نر پیر با محدوده سنی24 تا 27 ماه پس از طی دوره آشناسازی، به صورت تصادفی به دو گروه کنترل (هفت سر) و تمرین (هفت سر) تقسیم شدند. تمرین مقاومتی، شامل هشت هفته و هفته‌ای پنج جلسه صعود از یک نردبان یک متری بود. GDF11 و GDF8 سرم به روش الایزا و ActRIIB بافت بطن چپ به روش IHC اندازه‌گیری شد. داده‌‌های به دست آمده از آزمون tمستقل، در سطح معناداری کمتر از 05/0 با استفاده از نرم‌افزار SPSS تجزیه و تحلیل شدند. یافته‌ها مقایسه بین گروهی، اختلاف معناداری، در بین گروه‌‌های تمرین و کنترل در متغیرهای GDF11 (001/0≥p)، GDF8/GDF11 (001/0≥p)، GDF8 (027/0≥p) و وزن قلب (031/0≥p) نشان داد اما اختلاف معناداری در ActRIIβ میوکارد مشاهده نشد (05/0<p). نتیجه‌گیری به نظر می‌رسد تمرینات مقاومتی با اثرات مطلوب بر عوامل رشدی در هایپرتروفی فیزیولوژیک قلبی سالمندان مؤثر است. از این رو از این تمرینات می‌توان در راستای کاهش بروز نارسایی قلبی بهره برد. با این حال، باید مطالعات بیشتری در این زمینه انجام شود.

Keywords