پژوهش‌های آبخیزداری (Sep 2024)

استفاده از مدل CORINE در ارزیابی کیفی خطر فرسایش خاک آبخیز قرناوه استان گلستان

  • سید پدرام نی نیوا,
  • مائده پریچهره,
  • حبیب نظرنژاد

DOI
https://doi.org/10.22092/wmrj.2024.364047.1553
Journal volume & issue
Vol. 37, no. 3
pp. 2 – 18

Abstract

Read online

مقدمه و هدففرسایش خاک یکی از تهدیدها و مخاطره‌های زیست‌محیطی مناطق نیمه‌خشک و خشک است و سالانه موجب کاهش کیفیت و یا از بین‌رفتن حجم زیادی از خاک­ های حاصل‌خیز در سراسر دنیا می­ شود و بر مسائل زیست‌محیطی، کشاورزی و امنیت غذایی تأثیر­گذار است. رشد و توسعة فعالیت­ های انسانی همراه با تغییر کاربری زمین‌ها و نابودی منابع از جمله عامل‌های مؤثر بر شدت فرسایش است. در سال­ های اخیر فرسایش خاک در ایران به‌دلیل نابودی منابع‌طبیعی تشدید شده است و تغییر کاربری زمین‌ها نقش به‌سزایی در این روند داشته است؛ بنابراین شناسایی مناطق مستعد فرسایش و تولید رسوب در آبخیزهای داخلی ایران که هر ساله منجر به ازدست‌رفتن هزاران تن خاک حاصل‌خیز می­ شود، ضرورتی است که نیاز به ارزیابی دقیق و تعیین فعالیت‌های مهاری قابل‌انطباق با شرایط آنان را دارد. از‌این‌رو، هدف این پژوهش توصیف توزیع مکانی خطر فرسایش خاک در آبخیز قرناوه استان گلستان با استفاده از مدل CORINE همگام با سامانة اطلاعات جغرافیایی و سنجش‌ازدور بود. نتایج ارزیابی به‌دست آمده از این پژوهش می‌تواند در اولویت ­بندی مناطق بحرانی برای تصمیم‌های مدیریتی و انجام اقدام‌های مناسب در پیشگیری از فرسایش خاک استفاده شود.مواد و روش‌هامدل CORINE ، برای برآورد و ارزیابی خطر فرسایش خاک استفاده می‌شود. این مدل، برای محاسبة فرسایش واقعی خاک به عامل‌های فرسایش ­پذیری، فرسایندگی، شیب و پوشش‌گیاهی یا کاربری زمین نیازمند است. به این منظور بر اساس شاخص فورنیه و شاخص خشکی، فرسایندگی منطقة پژوهشی محاسبه شد. همچنین، فرسایش­پذیری خاک نیز براساس بافت، اندازة سنگ‌ریزه و ژرفا برآورد شد. سپس، نقشه­ های فرسایندگی و فرسایش ­پذیری با نقشة ظرفیت فرسایش به‌دست آمده از شیب منطقه و تراکم پوشش‌گیاهی تلفیق شد. سرانجام نقشة خطر فرسایش واقعی خاک در منطقة پژوهشی به‌دست آمد.نتایج و بحثنتایج نشان داد که وضعیت واقعی فرسایش در 3/82 و 96/17% از مساحت کل آبخیز قرناوه به‌ترتیب کم‌خطر و با خطر متوسط بود و مناطق کم‌خطر فرسایش بیشتر در شرق آبخیز بودند. نتایج این پژوهش بر اساس عامل­ های مدل کورین بیانگر ظرفیت متوسط فرسایش و هدررفت خاک در آبخیز قرناوه بود.نتیجه‌گیری و پیشنهادهابا توجه به اهمیت فرسایش و همچنین موقعیت آبخیز در تأمین آب سدهای پایین‌دست پیشنهاد می ­شود، الگوهای ارزیابی، برنامه‌ریزی، تصمیم‌گیری مدیریتی، ترویج، آموزش و اجرای طرح‌های سودمند در ارتباط با کاهش اندازة جابه‌جایی و هدررفت خاک در سطح آبخیز مزبور با جدیت پیگیری شود تا گام کوچکی در راستای کاهش اندازه فرسایش و هدررفت خاک باشد.

Keywords