Przegląd Dermatologiczny (Dec 2011)
Częstość występowania czerniaka oraz ocena przeżycia i rokowania u chorych na czerniaka po przeszczepieniu narządów
Abstract
Wprowadzenie. Zwiększone ryzyko występowania raków skóryw populacji chorych po przeszczepieniu narządów jest dobrze znanei udokumentowane w piśmiennictwie. Znacznie mniej wiadomo natemat częstości występowania czerniaka oraz rokowania u chorychz tej populacji z czerniakiem. U chorych po transplantacji narządu należyrozważać problem czerniaka w trzech aspektach klinicznych: nowotworupowstającego u chorych po przeszczepieniu, jako wznowęognisk leczonych przed przeszczepieniem lub nowotwór przeniesionyod dawcy. Cel pracy: Określenie ryzyka zachorowania na czerniaka oraz uzyskaniedanych dotyczących przeżycia i rokowania u chorych po przeszczepieniunarządów z tym nowotworem. Materiał i metodyka: Dane dotyczące oceny częstości występowaniaczerniaka w populacji chorych po przeszczepieniu narządów były gromadzonei analizowane na Uniwersytecie w Oksfordzie – KlinikaTransplantologii Klinicznej i Klinika Dermatologii. Analizę przeprowadzonodla 1958 chorych, u których wykonano 2342 przeszczepienianarządów. W celu oceny czasu przeżycia i rokowania u chorych poprzeszczepieniu narządu z czerniakiem analizowano dane z 14 ośrodkóweuropejskich będących członkami SCOPE (ang. Skin Care in OrganTransplant Patients – Europe). Wyniki: Wtrakcie badania na Uniwersytecie w Oksfordzie zdiagnozowano14 przypadków inwazyjnego czerniaka u 12 chorych po przeszczepieniunerki. Łączny współczynnik ryzyka wystąpienia czerniakaw oksfordzkiej populacji biorców przeszczepów narządowych wyniósł8,4 na 10 000 przeszczepolat. Stwierdzono 5-krotnie zwiększoną zapadalnośćna czerniaka. W grupie chorych analizowanych w ramachbadań stowarzyszenia SCOPE zdiagnozowano 89 przypadków czerniakapo przeszczepieniu narządów. W pracy wykazano, że czerniakiw stadium T1 i T2 rozwijające się po transplantacji mają podobne rokowanie jak w populacji ogólnej, natomiast rokowanie u chorych po przeszczepieniunarządu z guzami T3 i T4 było znamiennie gorsze. Wnioski: Ze względu na gorsze rokowanie u chorych po przeszczepieniachnarządowych z rozpoznanym czerniakiem niezmiernie ważnejest wykrycie jego pierwotnych ognisk we wczesnym etapie rozwojunowotworu, co daje szansę pełnego wyleczenia po standardowymleczeniu chirurgicznym.
