Jilvah-i hunar (May 2020)
مروری بر ارزش‌ها و شاخصه‌های بوم‌شناختی در شهرک شوشتر نو
Abstract
امروزه با صنعتی‌شدن شهرها و بروز معضلات و مشکلات ناشی از آن، لزوم توجه به معماری بومی با بازنگری معماری‌های گذشته، بیش از پیش، ملموس گردیده‌است. در این راه، علاوه بر بازشناسی شهرهای سنتی، که ما آن‌ها را نمونه‌های موفق شهرسازی می‌دانیم و همواره، در تلاش برای کسبِ آموزه‌های آن‌ها هستیم؛ مرور و تحلیل نمونه‌های معاصر نیز بسیار راه‌گشا است. در بین مجموعه‌های مسکونی، بررسی شهرک شوشتر نو، از آن جهت که تمرکز و نگرشی ویژه به بوم‌گرایی و هم‌چنین، شناخت فرهنگ و زندگی مردم و تاثیر آن بر طراحی داشته است، می‌تواند در برنامه‌ریزی و طراحی مجموعه‌های مسکونی و شهرک‌های آتی، مفید واقع شود؛ بنابراین، نگارندگان در جهت پاسخ به این پرسش‌ها که، چه جنبه‌ها و شاخصه‌هایی از بوم‌گرایی در طراحی شهرک شوشتر نو، مدنظر قرار داده شده است و چگونه این شاخصه‌ها در کالبد این شهرک، نمود پیدا کرده‌اند؟ و با هدف ارائه یک الگوی معماری مسکونیِ مطلوب و متناسب با ظرفیت‌های بومی و باهویت، به بررسی شهرک مسکونی شوشتر نو، پرداخته‌اند. در این راستا، این پژوهش با استفاده از روش توصیفی‌ـ‌تحلیلی، کتاب‌خانه‌ای‌ـ‌کاربردی و موردپژوهی، صورت پذیرفته است. درنهایت، طبق بررسی‌های صورت‌گرفته در این پژوهش، می‌توان گفت که طراحی بوم‌گرایانه در این شهرک، از طریق سه شاخصه فرهنگی، اقلیمی و توجه به زمینه طرح، نمود پیدا کرده است. هر یک از این شاخصه‌ها با به‌کارگرفتن راه‌کارهایی منجر به ایجاد بوم‌گرایی در این شهرک مسکونی گشته‌اند و مجموعه این سه شاخصه سبب طراحی موفق بوم‌گرای شهرک شوشتر نو، گردیده است.
Keywords
