بررسی قابلیت استفاده از ضریب تشت تبخیر برای محاسبه تبخیر و تعرق گیاه مرجع در منطقه خرم آباد

Abstract

برآورد تبخیر و تعرق گیاه مرجع یکی از اجزای مهم در طراحی سیستم‌های آبیاری و مدیریت آب برای آبیاری گیاهان می-باشد. در این پژوهش چهار ضریب تشت تبخیر تشت اشنایدر (1992)، اورنگ (1998)، آلن و پروت (1991) و کونیکا (1989) جهت برآورد تبخیر و تعرق مرجع نسبت به مدل فائو- پنمن- مانتیث ‏با استفاده از شاخص‌های RMSE، MAE، AARE، MR و ضریب اسپیرمن مورد ارزیابی قرار گرفتند. اطلاعات مورد نیاز ضرایب مختلف جهت برآورد (ETo ) از ایستگاه سینوپتیک خرم‌آباد جمع آوری گردید. نتایج ارزیابی آماری نشان داد در دوره روزانه ضرایب تشت اورنگ (1998) و اشنایدر (1992) به ترتیب با RMSE برابر 004/1 و 13/1 (mm.day-1) به عنوان مناسب‌ترین و ضرایب تشت آلن و پروت (1991) و کونیکا (1989) به ترتیب با RMSE برابر 83/1 و 47/1 (mm.day-1) به عنوان نامناسب‌ترین ضرایب انتخاب شدند. از طرف دیگر نتایج ارزیابی آماری برای دوره 10 روزه ضرایب تشت کونیکا (1989) و اشنایدر (1992) به ترتیب با RMSE برابر 01/6 و 25/8 (mm.day-1) به عنوان مناسب‌ترین ضرایب و ضرایب آلن و پروت (1991) و اورنگ (1998) با RMSE برابر 90/13 و 43/9 (mm.day-1) به عنوان نامناسب‌ترین ضرایب انتخاب شدند. همچنین آزمون همبستگی اسپیرمن نشان داد که نتایج همه‌ی ضرایب، همبستگی قابل قبولی نسبت به روش مرجع دارند.

Keywords

• تبخیر و تعرق مرجع
• خرم‌آباد
• ضریب تشت
• همبستگی