Przedszkole miejscem diagnozy zaburzeń komunikacji językowej dziecka

Abstract

Wczesne rozpoznanie trudności w rozwoju dziecka stanowi warunek skutecznej pomocy. Dotyczy to także problemów w komunikacji językowej. Język pełni wiele funkcji w życiu człowieka. Pozwala na wyrażenie odczuć i pragnień, na komunikowanie się z innymi członkami grupy społecznej, służy zastępowaniu rzeczy i zjawisk otaczającej rzeczywistości. Dzięki językowi następuje przekaz wartości kultury. Język odgrywa ważną rolę w rozwoju myślenia. Różnego rodzaju nieprawidłowości w zakresie rozwoju językowego prowadzić mogą do następstw w sferze społecznej, emocjonalnej i poznawczej. Dlatego tak ważne jest szybkie zidentyfikowanie istoty trudności w rozwoju komunikacji językowej, po to, by odpowiednio wcześnie wdrożyć postępowanie naprawcze. Artykuł porusza kwestie związane z charakterem diagnozy zaburzeń rozwoju mowy dziecka w przedszkolu. Diagnoza ta może mieć dwojakiego rodzaju postać: badań przesiewowych (wstępnych), a także pełnego rozpoznania logopedycznego. W artykule opisano zarówno badania przesiewowe, jak i pełną diagnozę logopedyczną, która obejmuje wywiad logopedyczny, obserwację, badanie logopedyczne oraz analizę wyników badan lekarskich i psychologicznych. Zwrócono uwagę na zadania nauczyciela przedszkola, definiując jego rolę we wczesnym rozpoznawaniu zaburzeń mowy. Podkreślono znaczenie w procesie diagnostycznym oddziaływań o charakterze interdyscyplinarnym, w którym nauczyciel współpracuje z logopedą i innymi specjalistami. Omówiono także narzędzia diagnostyczne, którymi nauczyciel przedszkola może się posłużyć podczas wykonywania badań przesiewowych, służących zidentyfikowaniu dzieci z nieprawidłowościami w zakresie rozwoju mowy.

Keywords

• zaburzenia komunikacji językowej
• diagnoza
• badania przesiewowe mowy
• sprawność systemowa
• sprawność komunikacyjna
• profilaktyka