بررسی تأثیر فعالیت‌های مدیریت دانش و مدیریت منابع انسانی بر نوآوری در مراکز رشد و فناوری

Abstract

امروزه با تغییر فضای رقابت، کشورهایی موفق هستند که دانش بیشتری دارند و مدیریت دانش و فعالیت‌های منابع انسانی دانش‌محور در سازمان‌ها به‌ویژه در شرکت‌های دانش‌بنیان که خود پایگاه هم‌افزایی علم، فن و ثروت هستند، اهمیت ویژه‌ای یافته است. پژوهش کاربردی حاضر با هدف بررسی میزان تأثیر فعالیت‌های مدیریت دانش و مدیریت منابع انسانی بر نوآوری با استفاده از روش تحقیق توصیفی پیمایشی به اجرا درآمده است. جامعه آماری، کارکنان شرکت‌های مستقر در مراکز رشد و فناوری بوده و با استفاده از فرمول کوکران 120 نفر از نمونه‌های آماری به پرسشنامه‌ها پاسخ دادند. پایایی پرسشنامه با پایایی ترکیبی بیش از 0/6 و ضریب آلفای کرونباخ برابر با 0/892 مورد تأیید قرار گرفت. روایی آن نیز با روایی محتوا و روایی همگرا با معیار میانگین واریانس مربوط به سازه‌ها که بیش از 0/4 بود، مورد تأیید قرار گرفت. درنهایت مدل مفهومی پژوهش با استفاده از مدل معادلات ساختاری در نرم‌افزار PLS برازش شد و نتایج نشان داد عوامل متعدد در زیرمجموعه مدیریت دانش اعم از اقدامات سرپرستی، جبران خدمت دانش‌محور، مکانیسم یادگیری و اقدامات فناوری اطلاعات بر نوآوری تأثیر دارد. ضمن این‌که معنی‌دار بودن تأثیر عواملی از قبیل حفاظت دانش، مدیریت استراتژیک دانش و شایستگی، استخدام دانش‌محور، آموزش و توسعه دانش‌محور، ارزیابی عملکرد دانش‌محور و سازماندهی کار بر نوآوری مورد تأیید قرار نگرفت.

Keywords

• مدیریت دانش
• مدیریت منابع انسانی
• مراکز رشد و فناوری
• نوآوری