برآورد میزان تمایل به پرداخت شهروندان منطقه پنج تهران برای بهبود کیفیت هوا با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط

Abstract

در مدیریت شهری نوین حضور و همکاری مردم به‌ عنوان یک جزء اصلی در مدیریت پایدار شهری و کاهش آلودگی هوا محسوب می‌شود. لذا بررسی میزان ترجیحات افراد در برخورد با کالای محیط‌زیستی هوا و آگاهی از میزان مشارکت اقتصادی و تمایل به پرداخت آن‌ها می‌تواند گامی مؤثر در این جهت باشد. در این راستا سهم هر یک از عوامل فردی، اجتماعی و اقتصادی و میزان تمایل به پرداخت شهروندان منطقه 5 تهران با اسـتفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط و مدل لوجیت بررسی و بر اساس شاخص‌های R2، مک فادن و نسبت راست‌نمایی نتایج مدل برازش شد. در نهایت امکان‌سنجی خرید اتوبوس‌های الکتریکی با استفاده از مشارکت مردمی در دوره یک ساله مورد بررسی قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد که 9/85 درصد شهروندان این منطقه، حاضر به پرداخت مبلغی جهت بهبود کیفیت هوا هستند و تمایل به پرداخت افراد برای بهبود کیفیت هوا برابر با 61450 ریال در ماه به‌دست آمد. بر اساس مدل لوجیت متغیرهای مبلغ پیشنهادی، درآمد و میزان آگاهی به‌ترتیب مهمترین عوامل مؤثر بر تمایل به پرداخت شناخته شده‌اند. همچنین نتایج امکان‌سنجی نشان داد که نهاد شهرداری با استفاده از مشارکت مردمی می‌تواند 18 دستگاه اتوبوس الکتریکی را در دوره یک ساله جایگزین اتوبوس‌های فرسوده دیزل در ناوگان اتوبوسرانی منطقه 5 نماید که این اقدام 696,26 میلیارد ریال سودآوری در زمینه کاهش آلودگی هوا، آلودگی صوتی، مصرف سوخت و هزینه‌های نگهداری اتوبوس‌های دیزل برای شهرداری دارد. لذا پیشنهاد می‌شود مدیران شهری از این مشارکت مردمی برای بهبود کیفیت هوا و جبران هزینه‌ها استفاده نمایند.

Keywords

• ارزش‌گذاری مشروط
• تمایل به پرداخت
• مشارکت اقتصادی
• کیفیت هوا