بوم شناسی کشاورزی (Apr 2014)
ارزیابی تنوع زیستی کشاورزی با استفاده از محاسبه شاخص غنای گونهای به روش رقیقسازی (مطالعه موردی: شهرستان شهر ری واقع در جنوب استان تهران)
Abstract
تنوع زیستی، به همه اشکال زنده حیوانات، گیاهان و میکروارگانیسمها اطلاق میشود. تنوع زیستی کشاورزی جزئی از تنوع بوده و بیانگر تنوع زیستی در زمینهای زراعی میباشد. در این پژوهش وضعیت تنوع زیستی کشاورزی کشتبومهای شهرستان شهر ری واقع در جنوب تهران از طریق محاسبه شاخص غنای گونهای با استفاده از روش رقیقسازی مورد ارزیابی قرار گرفت. به منظور انجام این مطالعه هشت روستا (درسون آباد، قیصر-آباد، عظیم آباد، ده خیر، طالب آباد، قمی آباد، ابراهیم آباد و خانلق) در سه بخش (کهریزک، قلعهنو و فشافویه)، واقع در شهرستان شهر ری از توابع استان تهران به عنوان نمونه انتخاب شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که سه روستای واقع در بخش قلعه نو از توابع شهرستان شهرری، یعنی روستای دهخیر، قمیآباد و طالب آباد با داشتن شاخص غنای گونهای، به ترتیب برابر با 85/14، 68/14 و 11/13 دارای بیشترین سطح تنوع زیستی در بوم نظامهای زراعی میباشند و عظیم آباد در بخش کهریزک و روستای خانلق در بخش فشافویه از این شهرستان به ترتیب با 06/12 و 25/12 دارای کمترین مقدار شاخص غنای گونهای میباشند. با استفاده از برآورد شاخص غنای گونه ای به روش رقیق سازی مشخص شد روستاهای طالب آباد و قمی آباد که به علت کمی مساحت زمینهای زراعی در نمونههای مورد مطالعه، دارای کمترین تعداد گونه در نظامهای زراعی بودند، از بالاترین مقادیر شاخص غنای گونهای هموزن شده در بین روستاها، برخوردار بودند.
Keywords