نمود و تلویحات ایدئولوژیک آن در ترجمه با رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی

Abstract

بیشتر پژوهش‌های انجام‌شده دربارة ترجمه، از رویکرد تحلیل گفتمان انتقادی بهره می­گیرند که تولیدات و تفسیرهای گفتمانی را با ایدئولوژی حاکم بر جامعه مرتبط می­داند. آن‌چه در نگاه نخست اشتباه ترجمه شده (حذف، اضافه، جابه‌جاشده و به طور کلی ساخت‌شکنی‌شده) در واقع ساختار، فرآیندها، هنجارها و محدودیت­های اجتماعی سیاسی مشخصی را برجسته می‌کند که ترجمه ­ها تحت آن‌ها تولید و دریافت می­شوند. بنابراین نقد ترجمه به آشکار کردن و نقد رفتارها و روابط اجتماعی سیاسی کمک می‌کند (Schaffner, 2004, p.124). این برجسته ­سازی­هاوحاشیه­ رانی­ ها سازوکار مشترک حاکم بر کردار­ها و رفتارهای گفتمان سیاسی است که در سطح جمله و بالاتر از آن عمل می­کند و شیوه­ای است برای حفظ و استمرار قدرت (Soltani, 2004, p. 171). هدف پژوهش، بررسی تغییرات نمود در ترجمه و امکان تلویحات ایدئولوژیکی فرآوردة این تغییرات از سوی مترجم است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی-تحلیلی و اسنادی و نقد ِمقابله­ای بوده و با الگوگیری از مدل سه­ وجهی فرحزاد (Farahzad, 2012) که ترکیبی از تحلیل گفتمان انتقادی، راهکارهای ترجمه ­ای و بینامتنیت در سطح متنی انجام شده ­است. در این پژوهش هر جمله زبان پیشین با معادل آن در زبان پسین یک به یک به لحاظ نمود مقایسه شدند. در بررسی نمود از زندگینامة سه چهرة سرشناس سیاسی (اوباما، کلینتون و بوتو) استفاده شد که هر کدام از منظر قدرت حاکم بر جامعة ایران جایگاه اجتماعی-سیاسی خاصی دارند. بررسی سابقة سیاسی در خصوص برخی ازاین چهره ­ها حاکی ازموضع‌گیری‌های دولت ایران بر علیه ایشان وتأثیر این موضع­ گیری­ها دربازنمایی رویدادها و نمایش ایدئولوژیکی آن درجامعه بوده که تأثیرات آن برترجمه غیرقابل ­انکار می ­نماید. به اعتقاد نگارنده تلویحات ایدئولوژیکی حاصل از زمان نمود در این آثار ترجمه شده در تلاش برای نشان دادن چهرة خاصی از فرد است.

Keywords

• تغییر نمود
• نقد ترجمه
• تحلیل گفتمان انتقادی
• ایدئولوژی
• قدرت