روش شناسی علوم انسانی (Mar 2018)
مرزشناسی و مرزداری در رویکرد تأسیسی به علم دینی با تأکید بر حوزه علوم تربیتی
Abstract
باقری (1391) با طرح رویکرد تأسیسی، یکی از رویکردهای معطوف به علم دینی، تلاش کرده تا با مصداقیابی در علوم تربیتی، گزارههایی فلسفی در این حوزه از علوم انسانی فراهم آورد؛ به این امید که این گزارهها بتوانند در مقام سخت هستهای فلسفی، هدایتگر برنامههای پژوهشی–علمی باشند و علمی دینی را در این حوزه پایهگذاری کنند. یکی از چالشهای پیشروی این رویکرد، وجود ابهام در برخی مفاهیم مطرح در آن است. این ابهام، گاه فهمهایی از آن را مطرح کرده که با ادعاهای اساسی آن در تعارض قرار گرفته است. این مقاله بر آن است تا با خوانشی دوباره از این رویکرد و با تمرکز بر مرزهای مفهومی مندرج در آن، تفسیرهای روا و ناروا از آن را متمایز و برخی فهم‌ها از آن را نقادی کند. رویکرد روشی این مقاله، نوعی تحلیل مفهومی و تحلیل زبانی در هندسه این دیدگاه خواهد بود. هفت مرز مفهومی اساسی در این مقاله مد نظر قرار گرفتهاند که برخی از آنها بدین قرارند: مرز میان علم به معنای خاص تجربی و دانش به معنای عام، مرز میان مفروض بودن و مصون بودن پیشفرض‌ها، مرز میان نسبیت معرفتی و نسبیت معرفتشناختی و مرز میان داوری تجربی و باور دینی
Keywords
