Kiedy dobro przestaje nim być... Kilka refleksji na temat bezistocia religii

Abstract

Manfred Deselaers, spoglądający na życie komendanta obozu koncentracyjnego Auschwitz w kategoriach ludzkiego dramatu, zachęca czytelnika do refleksji sięgającej poza samą dramatyczną postać. Wedle autora historia Rudolfa Hössa daje do myślenia o roli miłości w świecie zła, skłania do zastanowienia nad ludzkością, która została zraniona w fałszywym katolickim wychowaniu, która została unicestwiona w nieludzkim systemie. Współczesne uwarunkowania społeczno-polityczne dają nadzieję, że ów nieludzki system, oparty na narodowo-socjalistycznej ideologii, jak i cała koszmarna rzeczywistość totalitaryzmów, nigdy nie powrócą. Religijność jednak, która rani, jest w mniejszym lub większym stopniu nieustannie naszym udziałem. Myślę tutaj o religijności, która zamiast wyzwalać człowieka, pogrąża go, która nie przez przypadek łamie trzcinę nadłamaną i gasi knot niedopalony...