هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی مسئولیت‌پذیری اجتماعی در شرکت‌های تعاونی روستایی شهرستان تهران بود. پژوهش به‌صورت پیمایشی انجام شد. جامعه آماری پژوهش را 6435 نفر از اعضای تعاونی‌های روستایی شهرستان تهران تشکیل می‌دادند. حجم نمونه با استفاده از رابطه کوکران 237 نفر تعیین شد. پرسشنامه بر اساس نمونه‌گیری طبقه‌بندی‌شده با انتساب متناسب و به‌صورت تصادفی در اختیار اعضای تعاونی‌های روستایی مورد مطالعه قرار گرفت. روایی صوری پرسشنامه از سوی گروهی از کارشناسان و پایایی آن با استفاده از آزمون آلفای کرونباخ (89/0=α) تأیید شد. یافته‌ها نشان داد که از دیدگاه بیشتر پاسخگویان (۴۹/۳ درصد)، مسئولیت‌پذیری اجتماعی شرکت‌های تعاونی روستایی در سطح خیلی کم تا کم است؛ همچنین، نُه عامل حاصل از تحلیل عاملی مسئولیت‌پذیری اجتماعی رویهمرفته 710/62 درصد از کل واریانس مجموعه را تبیین می‌کنند.
