سوء هاضمه غیر اولسری واولسر پپتیک درآندوسكوپی

Abstract

مقدمه: زخم معده و اثنی‌عشر جزء بیماریهای مزمن می‌باشد كه امروزه با ماشینی شدن زندگی انسانها، هر روز بر تعداد آنها افزوده می‌شود. نوع دیگری از سوء هاضمه وجود دارد كه رابطه‌ای با زخم پپتیك ندارد و به آن سوء هاضمه بدون زخم می‌گویند. هدف از این مطالعه تعیین توزیع فراوانی و ریسك‌فاكتورهای این دو بیماری در بیماران مراجعه‌كننده جهت آندوسکوپی بود. روش‌ها: در یک مطالعه مقطعی بیمارانی که از تاریخ 1/6/1388 لغایت 1/6/1389 با علائم سوء هاضمه (درد، تهوع، استفراغ، سیری زودرس و به بیمارستانهای وابسته به دانشگاه علوم پزشكی اصفهان....) مراجعه كرده بودند بررسی شدند. از میان این بیماران شرح حال 300 بیمار که جهت تشخیص قطعی بیماری در آنها، آندوسكوپی بعمل آمده بود همراه با گزارش آندوسکوپی آنها مورد تحقیق واقع شدند. یافته‌ها: بیماران مورد مطالعه شامل 120 بیمار دچار زخم پپتیک و 180 نفر با تشخیص سوء هاضمه بدون زخم بودند. مردان در گروه زخم پپتیک 76 (3/63%) نفر بودند و در گروه دیگر 84 (6/46%) نفر بودند (004/0P= ). در گروه زخم پپتیک تعداد افراد سیگاری بیشتر بود (44 (6/36%) نفر در مقابل 20 (1/11%) سیگاری در سوء هاضمه بدون زخم، 001/0>P). شایعترین علت مراجعه بیماران در هر دو گروه درد ناحیة اپی‌گاستر می‌باشد كه دو سوم كل بیماران با این شكایت مراجعه كرده بودند. نتیجه‌گیری: بیماری زخم پپتیک در مردان شایعتر از زنان است ولی بیماری سوء هاضمه بدون زخم در زنان شایعتر از مردان می‌باشد. مصرف سیگار در بیماران زخم پپتیک بیشتر از سوء هاضمه بدون زخم است. از طرفی تقریباً تمامی علائم و شكایات سوء هاضمه بدون زخم و زخم پپتیک مشابه یكدیگر می‌باشد و تشخیص قطعی هر كدام از این بیماریها بوسیلة آندوسكوپی میسر است.

Keywords

• Gastric ulcer
• Duodenal ulcer
• Peptic ulcer
• Non ulcer dyspepsia
• Endoscopy