Yakın Dönem Türkiye Araştırmaları (Dec 2019)
Türkiye’de Ortaöğretim Politikalarında Kadın (1999-2004)
Abstract
Türkiye’de yürütülen eğitim politikalarında, Avrupa Birliği’yle (AB) yakınlaşma sürecinin de etkisiyle, uluslararası sözleşmelerden gelen yükümlülükler önemli bir belirleyici olarak göze çarpmaktadır. Özellikle kadınların eğitimini yakından ilgilendiren bu yükümlülükler bağlamında, ortaöğretimi de içerisine alacak şekilde iç mevzuatta önemli değişiklikler yapılmıştır. Bu kapsamda 1997’de 8 yıllık kesintisiz zorunlu eğitime geçilmesiyle birlikte 3 yıllık ortaokullar kapatılarak ilköğretim kurumlarına dâhil edilmiştir; zira 5 yıllık zorunlu eğitimden sonra kız çocuklarının ortaöğretimdeki okullaşma oranı oldukça düşük kalmıştır. 1999-2004 döneminde, ortaöğretim kademesinde, uluslararası yükümlülüklerin de etkisiyle çeşitli düzenlemelere gidilmiştir. Temel işlevi öğrencileri yükseköğretime, mesleğe, iş hayatına ve hayata hazırlamak olan bu kademede toplum ihtiyaçları ile eğitim-öğretim arasında denge kurulması hedeflenmiştir. Bu çerçevede, 14-16 yaş grubunun içinde bulunduğu genel, meslekî ve teknik öğretim kurumlarının tümünü kapsayan ilköğretime dayalı ortaöğretimde okullaşma oranının artırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla Sivil Toplum Örgütleri, sanayiciler, çeşitli meslek kuruluşları özellikle meslekî ve teknik okulların güçlendirilmesi için projelere katkı sunmuşlardır. Bunun yanında devlet, kadınları yakından ilgilendiren eğitim politikalarında, AB programları başta olmak üzere çeşitli eğitim programlarını hayata geçirmiştir. Bu gelişmelerin sonucunda, ortaöğretim kademesinde ilerleme sağlanmakla birlikte belirlenen hedeflere tam anlamıyla ulaşılamamıştır.
Keywords
