ارتباط استراتژی مچ پا در آهنگ بارگیری با گشتاور فلکسوری زانو در ورزشکاران مبتلا به پای پرانتزی در هنگام فرود

Abstract

چکیده مقدمه :زانوی پرانتزی در میان ورزشکاران و غیرورزشکاران ناهنجاری شایعی به شمار می‌رود. یکی از مهم‌ترین فاکتورهای تاثیر گذار و ریسک فاکتور های موثر فرود ، گشتاور فلکسوری زانو می باشد که در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی تاثیرات بیشتری دارد. هدف از اجرای پژوهش حاضر، تعیین ارتباط میان آهنگ بارگیری حین فرود با گشتاور فلکسوری زانو در افراد مبتلا به پای پرانتزی تعریف شد تا بدین وسیله ارتباط استراتژی مچ پا در را در هنگام فرود با این ریسک فاکتور مورد بررسی قرار گیرد.روش‌کار: آزمودنی‌های این مطالعه شامل 14 ورزشکار مرد (سن: 5/3±26، قد: 59/4±172، وزن: 5/4±1/74 )، دارای زانوی پرانتزی، در یک گروه بودند. هر آزمودنی سه تکرار صحیح از تکلیف فرود را از سکوی 29 سانتی‌متری تحت برداشت اطلاعات دوربین و صفحه ی نیرو انجام داد. محاسبات متغیر های مربوطه با استفاده از نرم افزار متلب نسخه b2016R انجام پذیرفت.نتایج: نتایج ضریب همبستگی پیرسون حاکی از آن بود که، متغیر آهنگ بارگیری با متغیر حداکثر گشتاور فلکسوری زانو ارتباط مثبت معناداری دارد(P≤0.05). بدین صورت که با کاهش آهنگ بارگیری و حرکت کنترل شده ی مچ‌پا ها در هنگام فرود، حداکثر گشتاور فلکسوری زانو کاهش یافته بود.نتیجه‌گیری: نتیجه نشان داد که با کنترل آهنگ بارگیری در استراتژِی مچ پا در افراد مبتلا به زانوی پرانتزی، می‌توان بر میزان گشتاور فلکسوری زانو و در نهایت کاهش این ریسک فاکتور بیومکانیکی تاثیر گذار بود.

Keywords

• زانوی پرانتزی
• آهنگ بارگیری
• گشتاور فلکسوری زانو
• فرود