Cognitive Studies | Études cognitives (Dec 2019)
L’emploi de l’archimétaphore en tant qu’outil évaluatif de persuasion dans le genre du commentaire journalistique
Abstract
The use of archimetaphor as an evaluative device of persuasion in the genre of journalistic commentary The present study explores the cognitive use of archimetaphor belonging to the evaluative devices of persuasion in emotional argumentation. The corpus consists of forty editorials taken from the Internet French newspapers and magazines. The subject matter of the gathered texts includes two thematic groups of reforms concerning the higher education system and the special retirement plan for public sector employees. Thanks to the archimetaphor the addresser may highlight or hide chosen aspects of the described problem in order to activate vital values concerning our life and existence. Therefore, the concept of “conflict” described in the analysed textes is conceptualised by means of four natural forces (elements) such as fire, air (wind), water and earth (soil) which leads both to the mechanism of naturalisation and axiological polarisation of the presented reality. The mechanism itself stems from two opposing relations: identification and differentiation, allowing the grouping of presented facts to the class of US (protagonists) and THEM (antagonists). In consequence, such axiological persuasion aims at influencing the addressees’ will and decisions and allows for nearly absolute acceptance of the opinions presented by the addresser. Użycie archimetafory jako perswazyjnego środka wartościującego w dziennikarskim gatunku komentarza Celem niniejszego artykułu jest analiza kognitywnego użycia archimetafory, należącej do perswazyjnych środków służących wartościowaniu w argumentacji emocjonalnej. Korpus składa się z czterdziestu artykułów wstępnych zaczerpniętych ze stron internetowych francuskich magazynów i czasopism. Problematyka zebranych tekstów dotyczy dwóch tematycznych grup opisujących reformę szkolnictwa wyższego oraz specjalnego systemu emerytalnego dla pracowników sektora publicznego. Dzięki archimetaforyzacji nadawca może odpowiednio uwypuklić lub ukryć wybrane aspekty opisywanego zagadnienia w celu aktywowania wartości witalnych związanych z naszym życiem i egzystencją. To właśnie dlatego konceptualizacja pojęcia „konfliktu” poruszanego w analizowanym materiale odnosi się do czterech sił natury (żywiołów), takich jak: ogień, powietrze (wiatr), woda i ziemia (gleba), co z kolei prowadzi do naturalizowania i aksjologicznej polaryzacji opisywanej rzeczywistości. Mechanizm ów opiera się na dwóch typach relacji: identyfikacji i dyferencjacji (odmienności), pozwalających na pogrupowanie prezentowanych faktów do klasy MY (protagoniści) i ONI (antagoniści). Taka aksjologiczna perswazja ma za zadanie wpływać na wolę i decyzje odbiorcy, co skutkuje niemal bezwarunkową akceptacją prezentowanych przez nadawcę poglądów.
Keywords
