توسعه فضاهای پیراشهری (Nov 2019)
نگرش جامعه محلی نسبت به هم‌جواری با مجموعه‌های گردشگاهی پیراشهری مورد: مجموعه گردشگری باغرود نیشابور
Abstract
توسعه مجموعه‌های گردشگری مستلزم پذیرش گردشگر توسط جوامع میزبان، به‌ویژه در مناطق روستایی است، درک نگرش جامعه محلی و عوامل مؤثر بر آن، در راستای مشارکت و حمایت مطلوب جامعه روستایی از توسعه مجموعه‌های گردشگری امری ضروری به شمار می‌آید. هدف این پژوهش، شناخت نگرش جامعه محلی نسبت به پیامدهای توسعه مجموعه گردشگری باغرود در میان ساکنین روستاهای اطراف، در پیرامون شهر نیشابور است. نوع تحقیق کاربردی، روش گردآوری اطلاعات به‌صورت پرسشنامه‌ای و بررسی‌های میدانی و روش تفسیر داده‌ها نیز توصیفی- تحلیلی است. جامعه آماری پژوهش شامل چهار روستای (فرخک، دربهشت، رود و غار) بوده که 122 نفر از ساکنان روستایی به‌صورت تصادفی به‌عنوان حجم نمونه انتخاب شدهاند. داده‌ها با استفاده از آزمون تی تک نمونه‌ای، ANOVA و کروسکال والیس در محیط نرم‌افزار SPSS تحلیل‌شده است. مطابق نتایج، توسعه مجموعه گردشگری تأثیرات مثبت کمی بر بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی ساکنین روستا داشته است؛ پیامدهای آن در زمینه‌های محیطی تا حدودی در بعضی روستاها مثل روستای رود منفی و شدیدتر ارزیابی شده است به طوری که بیشترین میزان میانگین شاخص‌های اقتصادی و اجتماعی – فرهنگی مربوط به روستای دربهشت و بالاترین میانگین شاخص‌های زیست‌محیطی مربوط به روستای رود به دلیل نزدیک بودن به مجموعه است. همچنین نتایج حاصل از روش ویکور بیانگر آن است که بیشترین تأثیرات این مجموعه در رتبه اول بر روستای دربهشت و در رتبه دوم بر روی روستای رود بوده است. با توجه به اهمیت به‌مراتب بیشتر این حوزه‌ها، بی‌توجهی به این امر نه‌تنها پایداری گردشگری را در مجموعه باغرود ناممکن می‌سازد، بلکه به کلیت پایداری توسعه روستاها در بلندمدت هم می‌تواند لطمه وارد کند.
