نقش توسعه مالی و آزادسازی تجاری بر انتشار گاز دی اکسید کربن در ایران

Abstract

افزایش غلظت گازهای گلخانه‌ای، به عنوان یکی از عوامل مهم در تغییر وضعیت آب و هوایی جهان مطرح است؛ به گونه‌ای که تغییری کوچک در وضعیت آب و هوایی، در بسیاری از موارد می‌تواند منشأ تغییرات بزرگ اقلیمی و بلایای طبیعی و زیان‌های اقتصادی شود. در این مقاله، رابطه مهم‌ترین گاز گلخانه‌ای، یعنی گاز دی‌اکسید کربن با متغیرهای توسعه مالی، تولید ناخالص داخلی سرانه، نرخ شهرنشینی و درجه بازبودن تجاری ایران طی سال‌های ۱۳92-۱۳57 با استفاده از روش رگرسیون فازی بررسی شده است. بنابر نتایج به‌دست‌آمده تولید ناخالص داخلی، درجه بازبودن تجاری و توسعه مالی تأثیر مثبتی بر انتشار گاز دی‌اکسید کربن دارند. همچنین نتایج مقاله نشان می‌دهد افزایش مستمر تولید ناخالص داخلی، تأثیری منفی بر انتشار گاز دی‌اکسید کربن دارد. با توجه به روند رو به رشد انتشار گاز دی‌اکسید کربن در ایران، ضروری است سیاست‌گذاران، سیاست‌های زیست‌محیطی مناسبی اعمال کنند تا کشور به پناهگاهی برای جذب صنایع آلاینده تبدیل نشود، زیرا استانداردهای زیست‌محیطی پایین در کشور به عنوان منبع مزیت نسبی مطرح می‌شوند. با توجه به مزایای توسعه مالی، سیاست‌گذاران می‌توانند تمهیداتی برای بالابردن سطح فناوری تولید و جذب سرمایه‌های خارجی و مصرف انرژی پایین‌تر به کار بگیرند و با تصویب قوانینی برای بنگاه‌های صنعتی، آن‌ها را ملزم به سرمایه‌گذاری در پروژه‌های دوست‌دار محیط زیست کنند.طبقه‌بندی : C22, G00, Q56

Keywords

• انتشار گازدی‌اکسید کربن
• توسعه مالی
• باز بودن تجاری
• تولید ناخالص داخلی